Çıtası kırılmış uçurtma gibi gövden
Göğün tam ortasında kafa tutar arşa
Hiç aklına gelmedi düşeceğin birden
Aman dikkat et de kafan vurmasın taşa
Tırtıl korkar mı hiç çıkmaya kozasından
Kadın ne çekinsin kırk yıllık kocasından
Duyarsan dayak yemiş, hapiste basından
Doldurmaya bakma adam olmayan boşa
Eskiler sus pus olup, geçindiler gitti
Garip anamın hakkı adama aitti
Ne zamanki bu eziyet cürüm de bitti
Eşitlik gelmedi, sanma hiç gitti hoşa
Sade analık yetmez, yapmalı angarya
Yansıtmaz hiçbirini derdi olsa derya
Onca katlanmaya bir de koca söver ya
Karşı çıkamazsın, itaatkârsız hâşâ!
Bu kadına şiddet ne zaman son bulacak
Daha kaç tane Ayşe Paşalı olacak
Eksik etek için herkes avuç açacak
Erişir miyim ben bilmem artık o yaşa
Şehidi takan mı var, onları da olsun
Aile Bakanlığı uzanacak kolsun
İster mi bir evlat annenin yüzü solsun
Devletin işi aşkın, hangisine koşa (!)
*
*
*
Sevinçli