Beyime
Garipçe bir dilekçe…
Biz ki;
Garipler yurdunun boynu bükükleri
Kim takar ki!
Bayram mı?
Güldürmeyin Allah aşkına,
O dediğiniz şey, bizden çok uzak
Biz gariplere, yasak,
Yasak.
Kim duydu ki çığlıklarımızı
Bundan sonra duyacak…
Sahiden,
Duyar mısınız sesimizi?
Ya da
İniltilerimizi.
Bir kez olsun adam yerine koyar mısınız bizi?
Yok beyim yok, bizim için yormayın kendinizi
Yorduğunuza da değmez zaten
Lütfen…
Biz garipler için
Ne uykularınızı,
Ne de keyfinizi kaçırın.
Ha, dışarıda anasını kaybetmiş,
Aç-susuz, çığlık atarak ayaklarına dolanan bir kedi yavrusu,
Ha, yirmisinde kahpe bir terör kurşunuyla toprağa düşmüş ana kuzusu
Sakın keyfini
Rahatını
Hiçbir şeyini kaçırmasın bizim halimiz beyim
Sen, çok yaşa
Hatta
Hiç ölme,
Yerine yine biz ölürüz.
Senin olsun şu kahrolası dünya beyim…
Ölüm ne ki
Bizim için, vuslat kapısıdır, açılan sevgiliye
Su misali katık eder içeriz, kuru ekmeğimize,
Zaten;
Günbegün
Anbean
Ölüyoruz. Kimin umurunda ki.
Şimdi müsaade et de beyim
Huzur içinde öleyim
Ne fark eder ki.
Ha bir fazla
Ha bir noksan