Araftayım...
Araf’tayım,Ne aşk diye sarılabiliyorum sana nede gidebiliyorum sendenNe sen gidiyorsun benden nede geliyorsun şehrimeKopkoyu yalnızlığımın tek şahidiydi düş’lerimSen düş’ümde ben düşüş’lerdeyimSoldu güller sustu bülbüller deşildi yine yürek yanımBilinmeyen bir zamanda aldı götürdü gurbeteDumanı tütmeyen bir trenKaranlık bir zamanda limanımdan götürdü seniRotası meçhule vurmuş bir gemiYabancı şehirlerde yaşıyor artık yüreğimYalnız beni ıslatıyor yağan yağmurlarYalnız bana vuruyor şehrin tüm soğuklarıSensiz düşüyor takvim yapraklarıSessiz geçiyor günlerimKaç bahar geldi kaç kış geçtiBenim mevsimim hep yokluktuYokluğum sana Şehrin soğuk kaldırımlarında kaldı sessizliğinD’üşüyorum Üşüyorumİçi kalabalık susmalara sığınıyor mevcudiyetim Bir yanım kara sevda bir yanım vedaSokak lambası altında oynarken kimsesizliğiBaşkasına ışık tutuyor esmer karası gözlerinHep aynı yerden kanıyorumYitirmişliğim senin eserin biçareyimÜryan bir gecenin kör vaktindeyimYedi verenlerin hüznü vuruyor pencereme Soğuk odam soğuk yalnızlığımBoğazıma acı bir nefes sıkışmışElimde yanıyor sigaram içimle beraber,Ya git bitti diyeyim ya da kal yanımda bileyim kadın,Ya git gururun aşkına Ya da kal Allah aşkına.Erkan İpek
(
Araftayım... başlıklı yazı
erkanipek tarafından
5.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
