YOK OLUŞ...


İzbe sokakların

arnavut kaldırımı taşlarında

ararım ayak izlerini.

Vurgun yemiş bir yarasa,

taze kan kokusu eşliğinde

getirirken haberini bana,

giyotinde ölüme amade duygularım

şahlanır.

O an ayyuka çıkar korkularım.


Ve...

Yıldızlar gecenin koynuna

saklanırken.

Sözlerin gelir aklıma;

hani olur da bir gün

özlemlerin sancısı dayanılmaz olursa,

gökyüzüne çevir gözlerini

bak yıldızlara.

İşte o zaman acıların hafifleyecektir.

Çünkü, bütün yıldızlara

senin adına bıraktığım

sevgiler yağacaktır saçlarına.

Köşedeki harabe evin yanında

cılız yanan sokak lambası

şahit olur gözyaşlarıma.

Yüreğim tirtir titrer.

İçimdeki çocuğa usulca sarılıp

korkularımdan arınmak isterim.


Oysa,

Çocuk onurlu!

Çocuk gururlu!


Acıyan gözlerle bakarken bana,

Pejmurde ruhum küçüldükçe küçülür.

İzbe sokakların

arnavut kaldırımı taşlarında

yok olurum...


SEVGİ SALMAN

21.09.2012/ 23.19

( Yok Oluş... başlıklı yazı Sevgi Salman tarafından 19.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.