.
.
.
Belki gelmez baharı boş yere bekler gibi
Kimi gün poyraz estim kimi gün sert ayazdım
Ömrü bir gün sürecek son kelebekler gibi
Bazen ümidi kestim bazen yoktan da azdım…
Hayran ve kıskanç baktım kenetlenmiş ellere
Şiir şiir kokmayan lanetlenmiş güllere
Şimdi ateş kar etmez kanatlanmış küllere
Gençliği yıla astım takvimlerde avazdım…
Yağmurdan bir ev yaptım gözyaşı deresinde
Senden izler aradım ruhumun beresinde
Sordum cevapsızlara yar ömrün neresinde
Hep kırık tele bastım ondan çalmayan sazdım…
Bir dargın bir barışık geçinirken zamanla
Ah! Mecnun çıkıp gelse dedim fersiz gümanla
İlkbahar anlamadı sonbaharım sen anla
Sevmekti gönül kastım bazen çekilmez nazdım…
Ve bir şiir okudum kalem, lisan, kâğıt sen
Varlığın düğün dernek yokluğun bin ağıt sen
Ya topla beni baştan ya seni de dağıt sen
Seni bağrıma bastım ben; beni sana yazdım….
.
Gülhun Ertilav