Yüreğimde ki mahşer, sevginin dirilişine alışmaya çalışırken
Cennet meyvesi tadı, beni rüyalarımdan koparıp alıyor
Ey aşk!
Herkesin eşit ve aynı yaşta olduğu yerdesin
Şimdi ilahi bir sevgi zamanıdır.
Hoş geldin kıyamete...
Cehennem ateşinin orta yerinde,
Yağmurun soğuk tokadı yüzüne vurdukça,
Ilık meltem havasını hasretle anacaksın.
İşte o zaman, dünyayı ve dünyalıyı sevmediğine yanacaksın.
Haydi gidelim aşk!
Mahşeri bekletmeyelim
Birer beyaz gömlek giyip, akalım beyaz ışığa...
Başımıza yağan taşlara aldırmayıp,
Çiçekler toplayalım düşmanlarımıza atmak için.
Rüzgârın kanatlarına oturup sevda türküleri söylerken,
Güneşle bulutların dansını seyredelim.
Ak güvercinler barışa, sevgiye uçarmış.
Boşuna mı giydik beyaz gömlekleri?
Durmayalım aşk!
Yakalım geçmişimizi
Bekletmeyelim altın sarısı başakları.
Uçalım barışa ve sevgiye.
Dünyayı ve dünyalıyı sevmenin zamanı geldi de geçiyor bile...
Mehmet Fikret ÜNALAN
