Vur omuzuna sevdanı,git kahrolası Dünyasan..!
Ne fayda var ağlamaktan,gece-gündüz yakınmaktan..?
Yetesiye ağlasaydın belki de işe yarardı,
Demek ki ceza’n dollmamış..Daha çekeceğin vardı..
Uykusuz gecelerinde,çok gözyaşları dökerdin,
(Çektirme YARABBİ ! ) diye aaahh ile niyaz ederdin..
Dualarından hangisi YARATAN’dan kabûl gördü.?
Felek,çile gömleğini inadına sıkı ördü..
Sabır gösterdin,Mevlâ’dan gelen bütün çilelere..
Dost geçinen yakınların yaşattığı hilelere..
Gördüğün haksızlıklara,yaşadığın bunca derde;
Ne zorluklarla katlandın ! Ya sebep olanlar nerde ?
Şu hayatı yaşamanın vardı elbet bir amacı,
Hasret dolu ömre inat,nekadar olsa da acı !..
Biri,Sevgiliyle vuslat,bir de ALLAH’a itaat..
Onlara kavuşmak belki aynı gün ve aynı saat…
Gelip-çatan o saatte,acep kim kimi bulacak ?
Ayrı düşmüş AŞIKLARIN hâli orda ne olacak ?!
Tüm seven ve sevilmeyen,terkedilen ve terkeden..
EŞ-DOST kıymeti bilmeyen,AŞK’ına ihanet eden !…
Deniyor ki : ” Mutlu son’lar,henüz bitmemiş masaldır..”
” Ektiğini biçer insan..” Bilirsin eski meseldir..
Ömürboyu,çok okudun-çok ta yazdın Cemalettin !.
MUTLU SON’u hayal etme ! AŞK’ına ihanet ettin !!