Aşkın orucunu ben tutmuştum,
Bayramını başkası yaşıyor şimdi.
Bir hayalden çok öteydi hissettiğim yalnızlık,
Ruhuma aşkla dolu kelimeler batıyor şimdi.
Ey be, ruhu benden daha deli olan hayat!
Bu aşkın iftarını bile açamadan ruhumu kanatıyorsun.
Söyler misin, bu bayramın kurbanı mı oldum ben?
Nice mısralar adadım aşk kokulu kelimelere.
Hangi cümlemde yalnızlık aşktan daha değerli oldu.
Gidişini mi bekliyordu bu yalnızlık.
Yoksa aşktan kalan tek hatıra mıydı?
Ruhuma yalnızlık okunu fırlatırken,
Sen beni hangi aşkın istasyonunda bırakıyorsun.
Ruhum her gülüşüne pervaneydi bir zamanlar,
Ardından damla damla kelimeler dökülüyor şimdi.

...

Rüzgarla başladım seni tanımaya,
İlk rüzgar estiğini hatırlıyorum.
Saçlarının rüzgarı hapsedercesine havalandığını.
Bir umuttu belki de hayatıma, gülüşün.
Aynı rüzgar tersinden esiyor şimdi.
Ve garip ki artık sen bir ölüsün.
Ruhumda sana ayrılan aşkın sonuna yaklaşıyorum.
Bir hayata adıyorum kendimi.
Bir rüzgar estiğinde suskunluğum artıyor geçmişe dair.
Ve yazdıklarım sustuklarımın ürünü oluyor...

...

Sana Işık olacağıma aşık olmuştum.
Seni aslında bu karanlığa ben sürüklemiştim.
Aydınlık, karanlığın onuruna sunulmuş gizli bir hazineydi.
Ne benim gibi aşka köleydi, ne de senin gibi avareydi.
Kurtarılmayı bekleyen bir rehine gibiydi umutlarım.
Beni bu aşktan mahrum ettiğin için seni kutlarım.

...

Şimdi zaman mürekkebin son damlasıdır.
Akan her damlası ruhumun imzasıdır...

ALİ ESAT TAŞ...
Zaman Mürekkebin Son Damlasıdır...
( Aşka Adanan Yalnızlığın Esen Rüzgarı başlıklı yazı ali-esat-tas tarafından 8.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.