Üzerime çöken her kurşun güne
A m e n n a.
Lüzumu yoktu bunca içime gark olan art niyet düşlerin.
Sabahı beklerken yeni günün doğumuna ölecekti bir önceki gün...
A m e n n a..
---
Rabıtası kurudu cevreylerken yer ve gök
Kubbesi kırık her baktığımda ruhumdaki türbülans
Utancı yüzümden silindi her nü sarılmasındaki abluka
Zuhura meylederken içimdeki yeni kimlik
Sararıp duruyor içimdeki başak oylumları
Sere serpe müştak bir alın yazı
Kanar yüreğimdeki bülbül serenadı
Ürker ve korku rüyalarına idrak eder her hüzün
Benim yegâne düsturum sevî taşımak ovalamak yürekleri
Bir tohum serpmek tek derdim ucube yüreklere
Aldanmasın kusura , kusursuzluğu öğrenmeli
Mil çekmeli her g/öze bakış resitali
Tıkamam lazım ahraz duyargaları her olmadık çığlığa
Yeniden var olma hevesini taşımak lazım sevap tuzlarına
Damaklarda tadı bırakmak lazım şimdi leziz aydınlıkların
Sonra çekip almak gerek masum ruhları günah zindanlarından
B i l i y o r u m,
Her söylenceme yeni bir fal kapatılır oldu
Ve biliyorum,
Her dilbaz kendini fetretten uzak bir şah sanır
Kıblesini yitirir kendini bilmez bu adem oğulları
Sayısız işaretleri görmezde hala olmadık şeylere kanır
Şimdi içime sızan Deli Dumrulun ruhu hezeyan içinde
Hışmına uğrar bir yakamoz düşüne muallak saatler
Bir bir asmak lazım yelkovandaki her ritmi akrebin kıskacında
Oysa hiçbir saat yalancılıktan çıkamadı ki..
Boyayın gözlerimi özgür bir nefesle n’olur
A b l u k a d a y ı m..
---Nurettin önder
