--------
Ömrümün kirli saçlarına ektim tuzu
Yara bildim yârdan aldığım her acıyı
Yaşadım efsunlu can yarısına tozdan arınmış deniz suyunu
Acılarıma sarındığım peygamber çiçeğine yazdım
A r z u h a l i m i
Hayat maviye çalar biraz
Bazen kül karası
Çınar gibi büyümek umutkar olmak –misal--
Dağ sanmak her dostu
Yaslanmak..
Susuzluğumun ince beline yükledim çölün kavrulmuş yanını
Boynumu büktüğüm küslüğün
Küs çiçeklerine günah dedim
Düşüp bir incir ağacının yaslağına
Her mevsimi
Her nedense
Ve her kısmette
Bahar bildim..
Uzun zaman oldu
Belki ölçemediğim bir zaman d/oldu
Hüzne bulanmış dudaklarımdan
Gülüşleri sökeli
Kirli bir lisandım önce
Sonra söz bulamacına yüklendim
Diken gibi şiirler yazdım
Acındığım acıları merhem bildim..
Sırtını öptüğüm dağlar
Hep gurbetti
İçimde kan revan türküler vuslattı
Dilimde buz yarası
Ellerimde köz yarası
Örsün üzerine parmaklarımı koydum da
Her derdi çekiç niyetine vurdum
Çare bildim
Hüzün hep körpe bakar sevda acına
Hüzün hep tüter yüreğimin bir yarısında
İçtiğim su ezber tutar susuzluğumun çaresini
Bir sevdalı gülümsemeyi
Hep avundum
Hayatın toplar damarı bildim
--n u r e r r i n Ö N D E R
--Büyülü sesine, coşkulu nefesine sağlık
kardeşim Nurefşan ADİLOĞLU
