Anafor
Yürek
İki cami arasında kalmış
Beynamazmış.
Kapıldıkça vaveylasına aşkın,
Yalpalarmış
Şaşkın!
Ve düşermiş
Kuyusuna gayyanın.
Bir "nur" yansırmış gönül iklimine
Zemheride
Kırmızıya kesermiş güller
Dosta muhtaçken gönüller
Açarmış bad-ı sabanın selamıyla
Gelincikler.
Lakin izin vermezmiş koşmaya
Has bahçede dikenler.
Prangalara vurulsa da ayaklar
Sayıklar,
Her an seni dudaklar.
Güne mahkûm olsa da bu ten
Yanar,
Ateş-i aşk ile ruhlar.
(
Anafor başlıklı yazı
M. Kuvancı tarafından
17.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
