Zerk edip durdun elemler, dillerin var kahrý yükler;

Yýðdýrýrsýn kor gazeller, ellerin var kahrý yükler.

Aþka tâlip olmadýn, kaygýyla yaktýn þehri cânân,

Bahçeler yangýnla titrer, güllerin var kahrý yükler.

Mevsiminden gelmiyor hiç muþtular, kovdun huzurlar,

Asra çýðlýk baþlatýrsýn, çöllerin var kahrý yükler.

Sevgi sunmaz gözdeler, kasvetle çaðlar günlerim hep,

Silmiyorsun derdi candan, illerin var kahrý yükler.

Gülmüyor sýk sýk seherler, neylerim hicranla inler,

Aðlýyor Pervâne aþksýz, yellerin var kahrý yükler.

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / )