Online Üye
Online Ziyaretçi
Yakmışız biz
nefsi candan, şehre maksat yükleriz;
Başlatırken
faslı mâhir, şehre fırsat yükleriz.
Kâh yanar can
çölde sık sık, yanar ten közde hep;
Yapmayız biz
kalbi durgun, şehre nur hat yükleriz.
İnleriz
hikmetle her gün, söyleriz tekbirleri;
Gülmeyiz
kasvetle bizler, şehre rikkat yükleriz.
Sultanın feyziyle
yangın başlatır hep gönlümüz,
Aşka tâlip
olmuşuz biz, şehre sıhhat yükleriz.
Nur yazar Pervâne,
yazmaz kaygılar hüsran serip;
Kalpte güller
dizmişiz biz, şehre Ferhat yükleriz.
( fâ i lâ tün
/ fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )