*************Şehrin ortasında kirlenen adam
*************Gecenin sesi boğulunca karanlıklarda
*************Hortlayan sızılar eşliğinde
*************Lerzân kalbini dinler
*************Bu jülîde senfonide yer-gök inler
Martılar leş peşinde ses geliverdi birden
Sedef renk değiştirdi deniz karardı kirden
Mahşeri unutunca yüz vermedi rahşânlar
Vesveseler çoğaldı hiç susmadı Şeytanlar
İnciler dibe vurdu rûhum soldu Sitâre
Beş paralık ciğerim(!) kanla doldu Sitâre
Harâret yükselince su taşıdı rezzan fil
Gülistan gülsün diye güle döndü karanfil
Tüm kâ’inât birleşti haykırdı gerçekleri
İslâm’ın nûru ile doldurdu petekleri
Hâl dili tavan yaptı anlamadım Sitâre
Âteş yaklaşıverdi adım adım Sitâre
Bir kerecik bakmadım dönüp de fıtratıma
Güvenmişim yıllardır kibir denen atıma
“Kendi düşen ağlamaz” demiş atalarımız
Cellâda lüzûm mu var yeter bendeki bu hız
Yürek kendinden geçti “lâfa” kandı Sitâre
Vuslat ışıksız kaldı cânım yandı Sitâre
Dursun Tiftik