BÝLÝNÇLÝ TASARRUF HAYATTIR        

    Bir ticaret iþinin kurulmasý ve yürütülmesi için gerekli olan, paraya çevrilebilir mallarýn tamamý anlamýna gelen sermaye, ülkelerin ayakta durmasýný saðlayan en önemli unsurlardan birisidir. Bilinçli yapýlan tasarruflar sayesinde sermaye dinç tutulur. 

     Kalýcý ve bilinçli yapýlan tasarruflar hiç þüphe yok ki ülke ekonomilerinde önemli bir yer tutar. Ekonomisi yurtiçi tasarruflarýna dayalý olan ülkelerin kalkýnmasý, büyümesi ve geliþmesi engellenemez bir durumdur. Buna karþýlýk; hiçbir mali iþte kullanýlmayýp deyimi yerindeyse yastýk altýnda tutulan tasarruflar ülkeye ekonomik yönden çok ciddi kayýplar yaþatýr. 

     1990’larýn baþýnda yüzde 25’lerde seyreden yurtiçi tasarruf oraný, bugün yüzde 12,6’ya kadar düþmüþ durumda. Yani Türkiye geçmiþe kýyasla çok daha az tasarruf etmektedir.     Ekonomik dengeler açýsýndan ciddi bir risk olan bu düþüþ; ülkemizin kalkýnmasýnda ve geliþmesinde büyük çapta tehlike oluþturmaktadýr. 

      Bu gerçeðin altýnda yatan etkenler ise; lüksü seven, keyfine düþkün ve savurgan bir toplum olmamýzdýr. Çok fazla düþünmemize gerek yok. En basit savurganlýk olarak cep telefon alýmýný örnek gösterebiliriz. Adamýn elinde iþini görecek bir telefon zaten var. Ama modaya ayak uyduracaðým diye aldýðý maaþtan daha yüksek maliyette bir telefon alýyor. Hangi zihniyet bunun akla mantýða uygun olduðunu iddia edebilir. Evini zor geçindiriyorsun zaten. Modadan geri kalmayacaðým diye çýrpýnmak da neyin nesi. Kendimizi frenlemeyi bilmeliyiz. Aksi takdirde çok geçmeden yakýn bir þarampolden yuvarlanýrýz. Ayrýca yapýlan israf sadece cep telefonuyla sýnýrlý deðil. Cep telefonunun yanýnda araba, bilgisayar, ev eþyalarýný da örnek olarak sayabiliriz.                                          

     Türkiye’de devletin uyguladýðý strateji sayesinde ekonominin saðlam olduðunu bilen halk, tereddüt etmeden gerekli gereksiz hoþlarýna giden ne varsa almaya çalýþýyor. Alýyor da. Kimi kendi imkânlarý nispetinde hareket ediyor. Kimi de imkânlarýnýn üzerine çýkýyor yani borçlanýyor. Eskiden bakkal defterlerine borç yazdýrýyorduk. Þimdi ise üzülerek belirtiyorum ki kredi kartlarýyla bankalara borçlanýyoruz. Bu borcun altýndan kalkmak zordur. Zaten kalkan da uzun bir süre kendine gelemiyor. Ya bu yük altýnda kalanlara ne oluyor? Ýntihar edeni mi ararsýn, hapse girip ailesini evsiz ocaksýz býrakaný mý ararsýn neler neler… Bilinçsiz bir tüketici topluluðu haline geldik ne yazýk ki. 

     90’lý yýllarda ekonomimiz sürekli krizle karþý karþýya kaldýðý için vatandaþ bir þey alýrken ince eleyip sýk dokuyor ona göre hareket ediyordu. Savurganlýk sonradan kazanýlmýþ bir alýþkanlýktýr ülkemizde. Millet olarak tasarruf oranýný düzeltmez isek yabancý sermayeye olan baðýmlýlýðýmýz maalesef artacaktýr.

      Bir ülkenin yurtiçi tasarruflarý oraný düþükse bu; ülkenin kalkýnmasýný doðrudan etkiler ve o ülkenin kalkýnmasý tamamen dýþ finansman desteklerine dayanýr. Dýþ finansman destekleri ile kalkýnan bir ülkenin dýþa baðýmlýlýðý zamanla artar ve bundan kuþkusuz yerli üreticisi zarar görür.

      Ekonomi dengesi dýþ ülkelere baðýmlý olan ülkelerin bir bakýma özgürlükleri kýsýtlanýr. Mesela bir ülke kalkýnma ve geliþme adýna ilerleme kat etmek, bunun için de savunma sanayisini güçlendirmek istiyordur. Laf ile peynir gemisi yürümüyor. Ekonomisinin yurtiçi tasarruflarýna dayanmasý þart. Hal böyle deðil de dýþ finansmanýn desteðiyle ayakta duruyorsa savunma sanayisinin güçlenmesini istemeyen, ekonomi dizginlerini elinde tutan devletler aba altýndan sopa göstererek bu ülkenin derhal geri adým atmasýný saðlar.

    Zarar eden üretici, finansal açýdan düþtüðü krizden ötürü iflas eder. Üreticinin iflas etmesi içinde bulunduðu ülkenin o vatandaþtan vergi alamamasý anlamýna gelir. Vergi alamayan devletin ekonomisine virüs bulaþmýþ gibi olur. Gün geçtikçe zarar büyür gider. Böylece ülkenin geliri azalýr.

      Geliri azalan ülke baþka bir yabancý finansman bulmaya yönelecek olursa da tekrar kendi üreticisi zarar eder. Bu ülkenin kalkýnmasý ve refahý gittikçe yerli insanýn kaybýyla sonuçlanýr. Ülkeler bu nedenle kalkýnmalarýný yurtiçi tasarruflara dayandýrmalýdýr. Varlýklý kesim de bilinçli tasarruflarýyla beraber sermaye piyasasýna hayat vermelidir.