Bir Telkâri Özlem
Bir telkâri kent güzelliğinde duyumsarım güzelliğini.
Kentin pencerelerinden sarkar ellerin.
Kokusu yayılır sokaklara menekşelerin,karanfillerin.
Tel tel saçlarını tarar güneş,
Dudaklarının rengi düşer gümüşten duvarlara.
Duvarlar yanar, duvarlar üşür.
Sonra yosun gözlerinden,
Dolar iyot kokusu kentin ciğerlerine.
Kent sarhoş, ben bir hoş.
“Gamzedeyim deva bulmam.
Garibim bir yuva kurmam.”şarkısını mırıldanırım.
Modern masalların soyut dünyasında,
Bir telkâri kente düşer yolum.
Usta bir elden çıkmış çift ağızlı hançerle,
Gümüş tenli caddelere adını kazırım.
Nerdesin artık dön,
Ben gümüş duvarları yıkmaya hazırım.
Ankara,2203.2008 İbrahim KİLİK
(
Bir Telkâri Özlem başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
27.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
