Bu yolların sonunda mutlaka canan vardı
Gönlüm öyle hisseder, öyle anardım onu.
Yad ele gitmez beden, gideceğim o yardı
Açılır gönül kapım, öyle koyardım onu.

Damla damla gönlüme akması ne güzeldi
Sevda denen illetin yakması ne güzeldi
Karşıdan görünmesi, çıkması ne güzeldi
Bana verilen nimet, öyle sayardım onu.

Yüzünü gördüm Ayda Güneş vurmuş al olmuş
Gonca idi bahçede, şimdi açmış gül olmuş
Evvel konuşmaz idi, şakıyan bülbül olmuş
Bir kelebek misali, öyle sanırdım onu.

Her sabahın hayrına seherde dualarım
Açılan her kapıda yar gelecek sanırım
Ateşe düşmüş gönül, gece gündüz yanarım
Kora döner yüreğim, öyle korurdum onu.

Özü olmasa burda, ruhu bende saklıdır
İnsanı insan eden düşüncesi aklıdır
Dilde güzellik varsa, bal kaymaktan tatlıdır
Toplardım sevileri, öyle verirdim onu.

RABATLI gözyaşıyım yanakta kaldı izim
Deryalara dönmüşüm, çağladı iki gözüm
Canandan ayrılınca kalmadı tadım tuzum
Canımdan can sayardım. öyle severdim onu.


Ertürk DEMİRCİ
( Severdim Onu başlıklı yazı RABATLI tarafından 26.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu