Ne kadar değiştik

Ne sen eski sensin

Ne ben eski ben

İnzivada bir ömür sürdük erkenden

Herkes gitti

Geride kalan anılardan

Andım istemeden

 

 

Bütün düğümlerini çözdük problemlerinin

Elde kalan hezimet

Yürek yarası diye

İzi düştü kalbimize

Orada taşıdık

Orada taştık

Orada kaldık

Bir adım ötesine cesaretimiz yoktu

Aldandık

Ve birde

Sensizlik depresyonu

İkide bir yoklayan

 

 

Uzaklardan bakar olduk aynalara

Her şey uzak zaten bu aralar

Gençlikten

Tutkudan

Aşktan

Baksana saçlarımız bile kaçamadı ağarmaktan

 

 

Birde özlem denen illet

Sevmiyorum artık özlemeyi

Bekledikçe ölüyor kalbimin kıyıları

“Ben seni özlemek değil ,yaşamak istiyorum “ der Behçet Necatigil

Yaşadıkça…

Buna da kızamazsın ya artık

Nede olsa

Hayal bu ya…

 

 

 

Âdem Efiloğlu

 

 

 

 

( Bekledikçe Ölüyor Kalbimin Kıyıları başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 11.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.