ÇANAKKALE DESTANI

Tarihi okudum saygýya durdum,

Ölüm vuslat diyen yiðitler gördüm,

Cephede savaþan gaziye sordum,

Tarihe yazýlan seyitler gördüm.

Cephede ölmeye karar vermiþsin,

Ýmanla dünyaya karþý durmuþsun,

Düþmana sayýsýz tuzak kurmuþsun,

Vatana can veren zahitler gördüm.

Verilmez vatanýn bir çakýl taþý,

Düþmanýn gözünden akýttýn yaþý,

Çýkardýn aðzýndan kýrýlan diþi,

Adýna yazýlan beyitler gördüm.

Þehidin kaný var Çanakkale'de,

Yanar Gelibolu bayrak kulede,

Saldýrýr düþmanlar aklý hilede,

Düþmanýn  yazdýðý aðýtlar gördüm

Fýrsatçý düþmaný yere sermiþsin,

Geçilemez asla boðaz dermiþsin,

Düþmanla bire bin cenge girmiþsin,

Boðaza gömülen kayýklar gördüm.

Þahit oldu âlem kanlý düðüne,

Dünya hâlâ þaþkýn böyle oyuna,

Düþmanlar sýðýndý dostluk koyuna,

Aðzýndan dökülen öðütler gördüm.

Cihana tanýttýn Türk'ün gücünü,

Türkler asla koymaz alýr öcünü,

Yýkar kalleþlerin tahtý tacýný,

Tarihe mal olmuþ kayýtlar gördüm.

Þahsýnda yüceldi bu þanlý millet,

Kayboldu sonunda silindi illet,

Bütünleþse dünya edemez zillet,

Bayraða kan veren þehitler gördüm

Murat Duman der ki canlar pazarý,

Her bir taþýn altý þehit mezarý,

Deðmesin Mehmet'e küffâr nazarý,

Vatanýn emrinde zabitler gördüm.