ve evet, yeniden şimdi...ne güzel bir özdeyiş...
İnsanlar da dalgalar gibi duvarlara çarpa çarpa büyürmüş....
Ölümü bu kadar çok özler mi insan? Özlüyormuş.....
Bazen gözünün önündeki mucizeyi görmez de insan, parantez içlerine saklar yüreğini...Denizzz