Değdimi yalan dünya,sıkıntısı içinde
Çektiğin acıları,bir çırpıda yok ettin
İş işten geçti ama,mikrop tenin içinde
Bir inatın uğruna,sen kendini mahvettin
Son pişmanlık olsada,geri dönüşü yoktu
Bu kocaman alemde,mal mülk hesabı çoktu
Ummadığın insandan,beklenmedik bir oktu
Bir inatın uğruna,sen kendini mahvettin
Hac dedin ümre dedin,hakikata hükmettin
Sen bu işi yaparken,yüreğinde hapsettin
İnandın ve güvendin,düşmanı sen dost ettin
Bir inatın uğruna,sen kendini mahvettin
Uçup gitti seneler,Şule Nuru everdin
Burak askerden geldi,onuda çok severdin
Ufak defek hesabı,hayallerle öderdin
Bir inatın uğruna,sen kendini mahvettin
İpe urgana güven,emaneti ödeme
Öyle bir bağlamış ki,evin barkın yedeme
Dostundu düşman oldu,uzaklara gideme
Bir inatın uğruna,sen kendini mahvettin
Bacım Gülten mahvoldu,gece gündüz hep ağlar
Yaşayıp yaşattığın,mis kokulu o bağlar
Muhammedin uğruna,yol yaptığınız dağlar
Bir inatın uğruna,sen kendini mahvettin
Uzak yakın o eller,hep beraber yaşardık
Sıddık hasta deseler,bu dünyada şaşardık
Hayat dolu o insan,gülüp oynar taşardık
Bir inatın uğruna,sen kendini mahvettin
Bahattin Tonbul
8.3.2012