Şiir gibi geçmişim, kalsam mı yüreğinde
Ben bu işe başlarken, koskoca sevdan vardı
Mısralar ağlıyordu, geceler meleğinde
Ruhunu sarmış hüzün, kalbini özlem yardı
Bir sır gibi dizildi, mısralar kaleminden
Yağmur dolu bulutlar, biranda gelip geçti
En sonunda dizeler, kaybolmuş aleminden
Acısı kök salmıştı, umudu katan seçti
Deli gönül öyle kal, sevdanın harmanında
Tükenmez tozlu yollar, aşk dolu ormanında
Ölürkende söyle kal, o yarin fermanında
Acısı kök salmıştı, umudu atan seçti
Büyüme sakın çocuk, çocuk kal kolarım da
Deli deli esersin, o yarin yollarında
Sevdan bir ölüm olmuş, hakikat kulvarında
Acısı kök salmıştı, umudu atan seçti
Bahattin’im böyle kal, sevdanın çemberinde
Toprak üstüne düşmüş, o yarin ezberinde
Bedenlerin buz tutmuş, o kışın zahmerinde
Acısı kök salmıştı, umudu atan seçti
Bahattin Tonbul
14.6.2012