Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir yaz günü ağustos sıcağında
Birlikte çıktık, kavgalı dünyadan yola
Sağ sol memleketi bitiriyordu
Yavaş, yavaş
Karar verip birlikte çıktık yola
Yıllarca el ele diz dize,aç susuz
Kalsak da, minnet etmedik
Sabrettik günlerce belki yıllarca
Ne senin ailenden ne benim aileden
Destek yoktu hayatımıza.
Bazen şarkı söylerdin, hüzünlenince
Bazen de gülerdin, hiç ağlamadın benimle
Ağladığını dertlendiğini görmedim.
Çok dayanıklı çok da cesurdun.
Hayata bakışın kararlıydı.
Hep başkalarını düşünürdün.
Kendini son ana kadar düşünmedin.
Ne oldu genç yaşta tutulduğun
O hastalığı tek başına aldın üstüne
Mücadele ettin attın üstünden
En sonunda tek başına, sonunda
Daha sonra da yalnız kaldın.
Günlerce konuşamadın,
Derdini anlatamadın
Gece uykuda bile yalnızdın.
O anlarda nelerle mücadele ettin
Bilmiyorum. Sessizce
Bir kış sabahı aniden gözlerini kapadın
Tarih beş Ocak iki bin sekiz
Tam ölümünün üzerinden on iki yıl geçmiş.
Daha dün gibi hala bana
Unutmadım unutamam sevdiğim
Bahattin Tonbul
5.01.2020