Online Üye
Online Ziyaretçi
… MÜNZEVİ CUMARTESİME ASILI KALSIN TEBESSÜMÜM…
Yüreğim sustu
Yer,gök betornarme sitem
Çarpık,gerçeklerden uzak eleştiriler
Yüzsüz sokak artıkları
Kılkuyruklar
Sahte,çıkarcı tebessümler
Tebessümlerle gezinen ,eğlenen tipler…
Ne kadar !
Daha ne kadar dayanır bu yürek !
İçim terminal kalabalığı
Sesimden sayıklamalarım vücut buluyor
Vapurlarda martı leşleri
Filmlerde hep aldatanlar revaçta
Gerçek hayat filimlerden berbat
Bütün bunlar ipe,sapa gelir şeyler değil !
Yapış yapış kalabalıklar
Vıcık vıcık ilişkiler
Pisuar gülüşler
Gidişler bile bayat
Bu pisiğin içindeki
sen
Görmüyor musun ?
Aşk bir adım ötede
duruyorken
Niye dönüyorsun sırtını
bahar mimozlarına ?
Eylüllere yüzünü
dönmek niye !
Çok mu revaçta “ağustos
kahvecisi” hâlâ ?
Dilediğince konuşup,
Dilediğince resim
çektirmelere doy/a/madın mı daha ?
Sıkıştım
Arada kaldım
Ne yapacağımı
bilmiyorum
Yaptıkların duvarlar gibi
üstüme üstüme geliyor
Vallahi öyle bir
kördüğüm oldum ki,
Asılı kaldım,duruyorum
öylece
Ne gidiyorum
Ne kalıyorum
Sıkıştım
Kafesteyim sanki
Bu nasıl bir dünya ?
Bir tane düzgün insan
evladına rastlamayacak mıyım ?
Kimseye güvenemeyecek miyim?
Sırtımı güvenle
yaslayamayacak mıyım?
En çokta sana?
Ben dümdüzüm
Olabildiğimce doğru
yapıyorum
Sende bırak !
Geçmiş geçmişte kalsın
Bitirelim,arkada
kalsın
Biz önümüze bakalım
Yada bu günlerdeki
gibi kal:uzak…hep uzak…
Ey vefâsız !
Şimdi tenimde yağmur
özlemi
Bu ıssız,
Bu arsız geceye ekle beni !
Günahlarıma biraz mavi
sür !
Alaca karanlıkları al
üzerimden !
Ama,
Münzevi cumartesime
asılı kalsın tebessümüm
Şimdi geceme, “kırık hava” damgasını vuruyor
Hani nerde gemiler ?
O baharları getiren gemiler…
Yalancı da olsa,
Bahara hasret yüreğim
Ama,
Kalbi kırık cebimde “sonbahar”
Ne yazık !
Yüreğim sustu
Artık gitmeliyim
Yalnızlığımı ıslatmalıyım
yağmur altında
Ve pencere kenarına asmalıyım
düşlerimi
Ve senden gidişlerimi
sana dönüşlere tevil etmemeliyim
Hadi dostlar,
Günahlarıma siz biraz
mavi sürün !
Alaca karanlıkları siz
alın üzerimden !
Ve münzevi cumartesime
asılı kalsın tebessümüm
Kanatlanıyor ruhum arş’a
tevil :çevirme
münzevi : inzivaya çekilen, gündelik
telaşlardan elini eteğini çeken,
yalnızlığı tercih eden
….gece yalnızlıklarım…05 kasım 2016..00:21