…  -“HUZUR EVİNE,LÜTFEN !”…

 

İşi gücü olmayan köşe başında birkaç erkek

Lâfazan komedyenlerin dramı

Megafondan yükselen canhıraş sesler

Kalabalığa sokulan bir cepçi

Kasketli birkaç köylü

Camlara yansıyan görüntüsünden gözlerini kaçırmayan

Kızıl saçlı bir kadının saçlarını düzeltirken gülümseyişi

Arkada,hafif kararmış bir hava

Ve tıp tıp damlalarını yere bırakan gökyüzündeki bulutlar

Işıklarını çoktan yakmış fotoselli sokak lâmbaları

Kaldırımlarda koşuşturan insanlar

Yağmura aldırış etmeden çiçek satmaya çabalayan Çingeneler

Bütün bu olup biteni penceresinin kenarına asılır gibi

Seyreden yorgun yüzlü bir adam

 

Yaşadıklarının toplamı olan bir yüz

 

Doğrulurken yaslandığı pencereden

Yüzünü rüzgârla karışık bir avuç yağmurla yıkadı âdeta

Anlamsız bir ifadeyle elinin tersiyle sildi yüzündekileri

Odaya çevirdi yönünü

Daha önce gidilmiş sinemaların özlemi koynunda

Renkli perdeleri yüreğinde

Ve sokak lâmbası gibi önünü aydınlatan

Şiirler geçti gözünün önünden

Komodinin üzerindeki siyah beyaz resimlere bakıp

Birkaç damla gözyaşı döküp,

 “Ne günlerdi o günler !” Dedi

Ayrılık saati gelmişti neredeyse ömrünü geçirdiği

Bu virâne haline gelmiş kâgir koca evinden

Yüzünde bu dünyadan çok âhirete bakan dalgın,

Ağır bir bakış asılıydı

Dışa açılan kapıyı açıp,geri dönüp baktı geriye

Bir türlü son adımları atıp ayrılamadı evden

Çöktü kapının eşiğine son kez

Sımsıkı yumduğu göz kapaklarının arasından

İplik gibi yaşlar yanaklarından dökülüverdi

Can evine vuran, geçmişe özlemiydi

O çocukken yaralı dizlerle eve dönüşleri

Yediği tatlı azarları,

Geceleri evde yaşanan doyumsuz sükûnetleri

Höpürdetilerek içilen kahveleri

Hafta sonları komşularla gidilen bağ-bahçe oturmaları,

Sandallarla yapılan sefâları

Komşu kızıyla birlikte büyüyen gizli aşkını

Kardeşinin zamansız ölümünü,

Babasının Yemen’e gidişi ve dönmeyişini

Ardından şehit haberinin gelişini

Bir film şeridi gibi geçirdi gözünden

 

 -“Ah ahhh

Mukaddesle şiir gibi sevdamız,

Evliliğim ve çocuklarımız…

Çocuklar çocuklar çocuklar

Hele ilk adım atışları, “baba” deyişleri daha dün gibi kulağımda

Peki şimdi !”

Korna sesi

Kalktı ağır ağır

Ve kendi gibi maziden kalan tahta valizini kavrayıp,

Geriye dönüp,evin içerisine son kez dönüp bakıp,

Çarptı kapıyı çıktı

  -“Huzur evine,lütfen !”…

Dedi…

 

…gece yalnızlıklarım…00:48../17 kasım 2016

( -“huzur Evine,lütfen !”… başlıklı yazı ılıkyağmurla tarafından 17.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu