Şair be!
Gel bölüşelim
Algı sal oluşla
İyilikleri ben alayım
Kötülükleri sen al
Ben bilmem
Sen haykırırsın nasıl olsa
Aşkı yaşamayı bana
Betimlemeyi sana bıraktım.
Ben paldır küldür
Sen estetikle arzusal can evinde
Sen yaratıcı ve mübarek
Ben gürültücü ve bencil
Sen ve ben sevince...
Şair be!
Ben memleketi yerim
Oysa sen kahrolmadasın
Acılar sızlar mısralarında
Bir kaval olur yüz yıllardan beri
Anadolu yaylalarında
Yanık yanık
Halbuki ben anlamazdayım
Duyarımda koyun olurum...
Âdem'i aklım gibi sevmeyi
Kusura güzellikle bakmayı
Bal ermeye akmayı
Sevgiyi
Çiçek diye derip sunmayı
Sende belledim
Ben sitem ve avazımda iken
Kavrarım da sana inat
Şair be!
Bir söv dedim
Şu gafleti illete
Görelim şair sövmesi nasıl olur?
Sövdün de
Sövgülerin övgü gibi yankılandı
Dillerde
Takiyyenin sığlığında
Bende ise salya sümük oldu
"çıkarmak isteseler tende
peykanı ol servin
Çıkan olsun dili mecruh
peykan olmasın ya Rab"
Eh!
Bu kadar olur senin zarı duyman
Ben ise; "sen misin tek?" der
Göz açar kaparım
Vazifemi yaparım
Fuzuli mi?
Şair be!
Şöyle bir söyle, dedim
Devran ne işler
..."Sürün çocukları dağlara
Öfkeleri kinleri..."*
..."Hepsi bizden yolcusu olsun hancısı olsun
Efkâr ettiğimiz şey memleketin halidir
Sanmam hemşehrim sanmam bundan acısı olsun"**
"Yiyin beyler
Aksırıncaya, tıksırıncaya dek
Bu hanı iştaha sizin..."***
...
Sus şair sus
Onlar benim işim
Sen beni söylüyorsun
Sen sus ta şair
ben söyleyeyim
Hayat bu
Ben yari kaymak ile beslerim
Çikita kivi
Tutum mu şık, şık
Yakacaksın kaloriferi
Göreceksin şırıngayı
-----------
Bunu duyunca
Şair delilendi:
'Deli saçması bu! ”
Dedi; yüzüme:
Ve devamla
..."Yüreklerin kulakları sağır
Hava kurşun gibi ağır
Bağır, bağır bağırıyorum
Koşun, kurşun eritmeğe
Çağırıyorum..." dedi****
Anladım, hem de
İliklerime kadar
Pabuç pahalı sıvıştım
-------------
Ne şair be
Sana ne?
Bir sen mi kaldın
Memleketi kurtaracak!
Sana şair dedikse
Nemli olsun nisanı
Biraz şişe
Biraz balık
Meyli olsun
Yârin zülfü
Çöle sürsün insanı
---------------
Buyurgan yine
Belirledi ödevi
Evet o idi
Ve de daha
Başkacalardı şair
Çünkü şair
Duyduğunu söyler
Şairin duyduğu düğümdür
Genelin yaşamında
Kopuk olmayan
Toplumdan yananlıkla
Anlamlanır ve yücelir
Bu bir yükümdür
29.12.2006
Bayram KAYA