Selda'ya Mektuplar ''Özlemlerim''
hava soğuk
mevsim kış.
düşmüş yoluma
bir yaprak.
nereden gelmiş
bu yaprak ağaç olmayan yere?
çok da güzel
ve taze.
aldım usulca
avucuma,
otururken
kumsala .
paylaştım
onunla yalnızlığımı.
sığındığım bu
kumsalda sevindim bir anda.
ellerimin
arasında sessiz narin bir yaprak.
oturup kaldım,
düşüncelere
daldım.
anlayamadım
geçen zamanı.
akmasını
istedim saklı yaşlarımın.
soruyorum
şimdi kendime;
‘’Sakladın
uzun yıllar gözyaşlarını,
ne geçti
eline?
bırak aksın
yaşların huzuru özünde yaşa.’’
ağlamazmış
erkek adam,
geç onu geç.
aşkın erkeği
kadını mı var?
sevmenin yaşı,
sevilmenin
zamanı yok canım.
dök içindeki
kinini,
avazın çıktığı
kadar bağır,
haykır
etrafına.
intikamını al
suskunluğunun.
kısılsın sesin,
ağla nefesin
tükenene kadar.
yapayalnızsın
buralarda.
yaprak sessiz,
yaprak üzgün
ayrılmış özünden.
ne gerek var senin
susmana.
susarak neyi
çözdün be adam?
istemedi seni
son umudun.
sen arkadaşsın
umutsuzluklara,
umut olacak
sandın karşındaki bir gülü.
ne kadar da
salaksın sen,
neyine güvenip
çıktın yola.
zenginliğin
mi?
yoksa gençliğin
mi var?
yarı yolu
çoktan geçmişsin.
neyin kaldı
dünyada yalan aşkından başka.
gördün güzel
bir resmi,
aşık mı sandın
kendini?
dersini aldın
ya sonunda,
bilmiyor musun
hala?
esirsin sen bu
kumsallara.
yaşlar bile
serinletemez içindeki yangını.
gir buz gibi
sulara kendine gelirsin belki.
ne kaldı
elinde sersem aşık,
dalından kopan
bir yaprak.
ya gönlündeki
resim?
baki kalacak
sana bir güzelin hasreti.
Mehmet
Macit
30.11.2009
Dikili/İzmir