Her yol Kâbe’ye çıkar Müslümanın gözünde

Ya gitmeyi arzular ya da gider kefenle!

Kalır bütün anısı içindeki özüyle

Dünyalığını gömer yaşamında definle!

Düşünür ki yaratan evine davet etmiş

Lütfuyla lütuf, ihsan diliyle rahmet etmiş

Yaşattığı huzurla yokluğu servet etmiş

Döndükçe her tavafta aşka ermiş telkinle!

Cennet köşesi gibi lakin yok deniz, yüzme

İnsandan insana nur yansır kalbinden hüzme

Ahiret senaryosu, yaşanmıyor tek üzme

Vav’la doğar her aşık, rüku eder elifle!

Ya gidemeyenler yol aramışlar bıkmadan

Geçmemiş tek günleri gözyaşını dökmeden

Her gelenden dinlemiş, hayalini yıkmadan

Gitmek niyetiyle hep dua etmiş, hüzünle!

Saffet Kuramaz