Kaş ,
göz derken takıldı da pürçeğe,
Kondu gönül bir mevsimlik çiçeğe.
Adım adım
ölüm denen gerçeğe,
Yürürken yollarda vefa görmedim.
Noksanlarım katmerledi sancıyı.
Unutturdu ana ,ata, bacıyı.
Nedametim yüreğime acıyı ,
Vururken ballarda vefa görmedim.
Boşa geçti ömrün
dünya b
ölümü.
Vuslat diye bekliyorum
ölümü.
Dolu vurdu nevbaharda
gülümü,
Çürürken dallarda vefa görmedim.
Bilmediler, sır dediğim duygumu.
Solan
güller düşsüz koydu uykumu.
Izdırâblar umut dolu ufkumu,
Bürürken yıllarda vefa görmedim.
Sönerse ocağın,tütmez bacan da.
Akıbet
ölümü tadar bu can da.
Bal deyip yuttuğum zehir fincanda,
Kururken
fallarda vefa görmedim.
O Matlup ki unutmuyor talibi .
Herşey Onun,O herşeyin sahibi.
Gayrısı yok dertlerimin tabibi,
Dururken kullarda vefa görmedim.