Gözlerin dolacak mesela
Ama hiçbir şey diyemeyeceksin
Mesafeler bir adım kadar yakınken örneğin
Başka bedenleri dinleyeceksin
Kanın donacak sonra
Neşeli başlayan tek gün de devam etmeyecek hiçbir şey böyle güzel
Aklın yine allak bullak olacak
Nefes bile almakta zorlandığın anlarda
Teninin sıcaklığı gözlerine sızacak
Kafan karışacak
İnancın kalmayacak hiçbir şeye
Hani o onca hayalin varya
Utanacaksın kendinden bu denli salak olabilmeyi nasıl beceriyorum diyeceksin
Aldattığında insanlar seni her şeyi anlayacaksın bir bir
İlk kez başkalarına değil kendine üzüleceksin
Hak etmediğini düşüneceksin yeniden
Yeniden kızacaksın kendine
İraden şaşacak
Her şeyi mantıkla çözmeye çalışan beynin yorulacak
Pes etmek isteyeceksin
Yine bırakamayacaksın zarar veren her maddeyi
Baştan soracaksın kendine: neyi yanlış yaptım
Cevabı yine bulamayacaksın
Kendini; elinde kalem, bir şeyler yazarken bulacaksın
Duyduğun her yalana katlanma potansiyelin azalacak
Nefret edeceksin insanlardan
Soyutlayacaksın kendini
Saçma sapan onca olaydan
Anlam veremeyeceksin, sanki geleceği görür gibisin
İnsanlar neden bu denli yanlış yapıyor seçemeyeceksin sebepleri
Sonra yüzün gülümseyecek
Bu acı belki
Ama onun mutlu olduğunu görmek bünyene güzel gelecek
Onlar gibi olmak istiyorum diyeceksin, yapamayacaksın
Yine başkalarının mutluluğuyla mutlu olacaksın
Deli gibi susacaksın sonra
Bencilliğine yanacaksın onca insanın
Egonu bir kenara bırakacaksın
Suçu tekrar kendinde aramaya başlayacaksın
Tonla neden bulacaksın, kendini inandıracaksın sonra kendine
Daha güzel olsam her şey daha güzel olurdu
Sonra farklı bir tenin ismi yankılanacak kulağında
Altı harften ötesi çağrışacak
Üzüntün azalacak ardından ama bazı şeyler hiç geçmeyecek
Sürekli geçmişi anımsayacaksın
Sorgulamaya başladığın her an acı yüreğinden beynine sızacak
Kime üzüleceğini şaşıracaksın
Onca yıkık bedenden örneğin, seni farklı yapanı bulmaya çalışacaksın
Başa saracak her şey
Ne eskisi gibi seveceksin insanları
Ne de eskisi gibi meraklanacaksın
Eskisi gibi kırılıp eskisinden daha iyi anlayacaksın
Tik-tak zaman geçiyor hayat gibi
Anlamsız ve tek düze olduğunu sanacaksın
Bir anlam bulamadığın şu günlerde
Yine bazı şeylerin sonunu getirmekte zorlanacaksın
Sayıklayacaksın sonra, atlatacaksın
Neleri atlatmadın ki?
ardından gerçekler yüzüne vurulacak bir darbe gibi vuracak mermiler gibi hayat sonra çekinmeyecek senden acımayacak sana zorba davranacak güçlü gibi
Baş kaldırmaya çalışacaksın
Ama varılmayacak senin farkına
Onlar anlamayacaklar her zaman olduğu gibi yine yüzüne bakmayacaklar
Kendi kendini izleyeceksin
Emeklerinin harcanışını gözlemleyeceksin
Tekrar nefret edeceksin insanlardan
Yalnızlığı seçeceksin ardından
Kimsenin duymadıklarını duyacaksın
Haykıracak ölüler sana
Onların çığlıklarıyla ağlayacaksın
Tiksineceksin kendinden
Sorgulayacaksın kendini
neden diyeceksin hiçbir şey yapmıyorum neden çaba harcamıyorum neden koşmuyorum fikirlerimin peşinden neden neden diyorum nedenini bulamadığım hiçbir nedene neden yapamıyorum?
Mutlu olmayı bırak yaşamayı bile beceremiyorum
Diyorsun ama oysa çok kolay bir hayatın var biliyorsun
Her şeyi abartıyorsun, yine egonu tatmin ediyorsun
Farkındasın her şeyin
Bildiklerini seziyorsun
Sevdiklerini görüyorsun
Kırık kalp, beden falan filan bunlar yalan
Betimlemeler yeni terimler zaten çok fazlayken boş bilgiler
Bir de eklenmesin saçma sapan şiirler
Bitmesin bazı şeyler ama olmasın da bir yenisi
Her şey eskisi gibi olsun
Sorun diye baktığın şeylere
Şimdi yüzünde çizgiler yerine çukurlar falan dolsun
O inanmadı sana tek doğrunla çıkmışken karşısına
Yanlışlarını saydı, hatalarını düzeltmiştin ama
Kodlamamışsın bunu ona geç kalmışsın sınav bitmiş
Tecrübe sonrasında başlar sonrasında anlarsın bir öneminin olmadığını
Bir kaç milyon bedende bir hiçken
Beklemen hataydı bir bedende tek olmakmış neymiş gülesim gelir bunlara
Neyse olsun, bu son olsun
Hayatın daha ortasında, devamını getirmekte zorlanır gibi çaresizce.
