Câm İ Leb, Dudak Kadehi
Sustun(m)
Mozalinlerim açmadan,
Lal kesildi dillerim.
Ne savunmaya gücüm,
Ne sevmeye cesaretim yok artık.
Firkât rüzgarları eserken usumda.
Ab-ı hayat diye sunduğun,
Zehir-i aşkını
Câm- i leb den son yudumlayışımdır bu gece...
Bang,ı rihletler sarmışken dört bir yanı,
Ne sen gülzâr olabilirsin,
Nede ben hazâr,
Açmaz bizim gönül bahçemizde
Üzerine çiğ düşmüş ronay,lar
Züveydalarda son haykırışımdır bu gece..
Sustun(m)
Anladım ki sana değil, aşka aşığım ben.
Topladım aşka dair ne varsa,
Köşesi yırtık gönül heybeme.
Dilim de dua,
Gönlümde sen
Gidiyorum bu gece leyli eylediğin kendi yüreğimden.
Ronay= tan vaktindeki gonca
Mozalin=gün dumunda açan gül
Firkât= ayrılık
Câm- i leb= Dudak kadehi
Gülzâr=Gül bahçesi
Hezâr=Bülbül
Bang-i rihlet:=ölüm sesi
Züveyda =zifir,karanlık
(
Câm İ Leb, Dudak Kadehi başlıklı yazı
S.SAMYELİ tarafından
24.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
