TAHİR KUTSİ MAKAL
Denizli Acıpayam, Oğuz’un
ovasında
Alın teri sermaye
rençberin davasında
Bebeler boy verirken buz
gibi havasında
Bu bebelerden biri
gelecekte yazardı.
Hacı Mehmet Hocanın on üç
çocuğu vardı
Her birini bağrına sevgi
şefkatle sardı
Ufku geniş insandı ilim
irfanla kardı
Hisleri kuvvetliydi hayrı
şerri sezerdi.
Mayası karılmıştı ilim
irfan bilgiyle
Dost olmuştu kendisi kalem
ile silgiyle
Okurdu Tahir Kutsi her
kitabı ilgiyle
Ak sayfalar üstüne
cümleleri dizerdi
Kör kuyular gibiydi
okumaya doymadı
Yazıp çizdiklerini bir
kenara koymadı
Vaz geç gel bu sevdadan
diyenleri duymadı
Elinde makinası
Beyoğlu’nda gezerdi
Onlarca gazetenin köşesine
kuruldu
Yüzlerce şiir yazdı
tümcelerle vuruldu
Mütevazi haliyle her
meclis de soruldu
Yazdıklarıyla kalbe ince
ince sızardı
Cesur ve korkusuzdu
yalakalık etmedi
Namerde el açmadı ele
çanak tutmadı
Uykuyu kırka böldü huzur
ile yatmadı
Kılıç değil kalemle
düşmanını ezerdi
Babanız yine aşık; dedi
aşkı savundu
Kara don, Kamyon’uyla
yıllar yılı övündü
Ülkemin güzelleri;kasetiyle
avundu
Ödüllerin içinde balık
gibi yüzerdi
Elbet yeri dolamaz
bizlerde biliyoruz
Bir yol açtı bizlere
izinden geliyoruz
Rabbim den kendisine Şefaat
diliyoruz
Görseydi şimdi bizi gurur
ile bakardı
Denizli'mizin bağrında doğup büyüyen İstanbul'ları kendisine meskan tutan ve 15 Haziran 1999 tarihinde hakkın Rahmetine kavuşan değerli büyüğümüz Sayın :Tahir Kutsi Makalı Rahmetle yâd ediyorum.