Bİlmem ki hangi zifiri karanlık,
Şafağı sökmeyen,
Bir gecede doğurdun beni be anne.
Hala doğdugum günkü hıçkırıklarım,
Boğazımda düğüm düğüm durmakta öylece.
Acılarım dinmek bilmiyor şafaksız gecelerde,
Bu gece doyasıya ağlamak istiyorum be anne...


Her zifiri karanlık gece,
Doğacak yeni bir güne gebe değilmidir anne?
Doğmayan güneşin müdavim bekcisi oldum,
Yıllardır sancısını çekmekteyim sökmeyen şafağın,
Söyle sende beni bukadar zormu doğurdun be anne??


Bilirim canından can kopardım doğarken.
Gözlerin uykuya hasret nöbet tuttun,
Hiç gocunmadan gecelerce
Ne acılara gögüs gerdin kim bilir,
Yokluk illetinin elinde?
Beni büyütüp tahtımı yapayım diye,
Tahtımı yapsanda bahtımı yapamadın,
Yapamadın be anne....


Sancılarım artmakta,
Dayanacak takat kalmadı nerdeyse,
Bu sonu gelmeyen zifiri karanlık gecelerde,
Doğmayacak şafağı beklemeye.
Bende uykusuz gecelerde soluksuz nöbetteyim ama,
Umutlarım hiç bir zaman büyümedi,
Büyütemedim,büyümüyor be anne!!!!!!!

Safiye Samyeli
( Şafağı Sökmeyen Gece başlıklı yazı S.SAMYELİ tarafından 30.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu