kaldırımlar üniformalı joplu
ama o'nun omuzları bana yuva oluyor
on iki tanrı da gelse yakın afrikadan
ki ben onun saçlarının başladığı yerden bittiği bele kadar
kelimeler buluyorum onun sırtından
‘’aşağısı namussuza cehennem, yukarısı bakire cennet’’ diyor o yüce
ama ben şirk koşar
senin ayaklarının başladığı yerden
omuzlarının bittiği yere, cennet sayarım
o’nun sözleri belinden aşağıya, insanlığa tohumlar gibi
saçılırken
ben seni görmek uğruna
her cumartesi devlet eliyle ağlayan ilaheler ile galatasaray’da
nabzımı tutarım
bir gün o soluk nabzın da sonu gelir diye
her sokak başına elinde mendil olan bir çocuk koyarım
onlar senin çocukların yakın afrikadan ya da uzak mahpustan
sarıl çocuklarına
ilahem
tanrılar
ve devletler
görmeden
vaatler ve dualar arasında
bir ves'selam
Yazarın