Yazmaksa, “Oku”manın sonucudur
Kalp ancak “Oku”n yayı olur atar
Yokluğa mana dünya orucudur
Varlığa ise hayâ, kalpte yatar!
Mana tarlada hasat, biçer pusat
Bakana, yiyene hoş, olur sanat
“Oku”dukça gelişir olur kanat
Geçimler kolaylaşır, alır-satar!
Zekâ okur, nefisse çalar kalem
Ne seçtiği önemli, tanır âlem
Kalbi vicdanlı ise yaşar elem
Değilse canı yakar, acı katar!
“Oku”mak insan işi, yapar sorgu…
Yazmaksa iki türlü, ya korkudan
Ya da haber vermektir hoş duygudan
Her yazanın gönlünde aslan yatar!
O aslanı sanma daim hükümdar
Savaşta kahraman, alperen, serdar
Alınıp satıldı mı görür zarar
Ya battıkça batar ya da dert tartar!
“Oku”yunca bilmeli doğruyu “Yaz”mak
Çıkar gütmemeli gönüle sızmak
Hak yolunda şerre mezardır kazmak
Çağdaşlık dediğin o zaman artar!
Saffet Kuramaz