Çok defa ağladım ben
Çok defa üzüldüm
Ama üzülmek için , ama sen için , ama evlatlığımdan ötürü..
Hiç içten ağlamadım ben ,
Her gözyaşı akıttığımda amacım içimi dizginleştirmekti..
Ağlamak için çok defa ağladım , kimse bilmez ,
Ama son mesajlaşmada tüm benliğimle ağladım..
Seni ısrarla kalbimden silmek zordu ,
Bende senin beni silmeni kolaylaştırdım .
Şimdi sende bir ben yok , bilirim ,
Bende de sen kalmadı zaten , üzgünüm..
Her ayrılığımızda iki damla göz yaşı illaki döktüm
Ama en son konuşmada kalbim ağladı , hissettim
Boğazım düğümlendi , gözlerim buğulandı , anılar hatırlandı
Şimdi senden bana kalan tek şey hüzün..
Üzgünüm sevgilim , sana son kez sevgilim dediğim için ,
Seni silebilmek için kendimi kaybettiğim için
Şu an gözünde benden kalan bir yaş bile yok
Ben senin için kendimi kaybettim , şimdi bir hiçim..
Seni böyle bir niyet-ül tevâ ile kalbimden uğurlamak
Senden çok beni üzdü , yemin ederim
Ama senden çok üzülmekmiş seni sevmenin bedeli
Sevgilim , senin bedelin her neyse
Senin için , onun fazlasını öderim..
-BATUHAN ELLİBEŞ'ten SONSUZ AŞKINA-