Büyük bir þaþkýnlýkla çýðlýk çýðlýða uyandý ; kan ter içinde . Kimdi ? Nerede idi ? Toparlayamadý düþüncelerini uzun bir sure. Rüyasýnda doða üstü; karmakarýþýk olaylarla boðuþmuþ, birden sýçrayarak o alemden kurtulmuþtu .

                          Duþtan saðanak yaðmur gibi akan ýlýk suyun altýnda buldu kendini. Sanki su aklýný baþýna getiriyordu. Rahatlamýþtý. Kimliðini hatýrladý. Nereye gidip gelmiþti hatýrlayamadý bile. Olan olmuþtu iþte. Geriye cevaplayamadýðý onca sorular kalmýþ,beynini kemiriyordu.Nerden gelmiþ,nasýl vucüt bulmuþ ve nereye idi yolculuk ?

                        Gözünü kapatsa kabus . Saða sola dönmeleri yatakta; zorunlu kültür fizik adeta.  Boþa da koysa, doluya da koysa ; aldýramadý bir türlü sorunlarý. “Hele bir sabah olsun, hayýrlýsýyla; ben bilirim yapacaðýmý !” diye konuþa konuþa kendince dalýverdi uykuya .

                          Kan ter içinde kalmýþtý, gözlerini açtýðýnda. Yastýk ta öyle . Doðruldu, gece kendine verdiði söz düþünce aklýna ; insanlýðýný, adamlýðýný, her güzel þeyi, huyunu suyunu, alýþkanlýklarýný býraktý eþinden habersiz yastýðýn altýna . Oh be ! Özgürdü  iþte; kuþ gibi hafif ve umarsýz.  Ve kalktý yataktan, yepyeni bir kimlikle .

                        Tuvalete girdi,giderdi ihtiyacýný; ne yýkadý elini ne de yüzünü . Ne gerek vardý ki ? Giyindi  ne bulduysa; ütülü ütüsüz, temiz veya kirli . Ne fark ederdi ki ? Yaktý sigarasýný, çekti dumaný kahvesinin eþliðinde; üfledi. kapýsýný,penceresini açmadýðý odaya. Býraktý izmariti küllükte. Az sonra kalkacak eþinin peþinden neler söyleyeceðini takmadý bile . Ve ilk defa evden çýkarken seyretmedi ve veda öpücüðü koymadý yanaklarýna. Yýllardýr hep þükretmiþti varlýðýna oysa .

                      Açtý kapýyý, giydi  topuklarýný çiðneyerek toz toprak ,çamur içindeki ayakkabýsýný. Ne bismillahirrahmanirrahim dedi, ne de okudu; yöneldi asansöre . Girdiðinde 3-4 kiþi vardý.Suratý dokuz karýþ ,ne selam verdi ne de günaydýn dedi.  " - Aman böyle daha iyi be !" dedi içinden . Kendine gülümseyerek bakan esnaflarý görmemezlikten geldi önlerinden geçerken .

                     Koridor tarafýna oturdu dolmuþa binince. Dolmuþ doluyordu yavaþ yavaþ. Yerinden kalkmadan ve pencere tarafýna yaklaþmadan yer verdi genç bayana. Sürtünerek geçen bayanýn sert bakýþlarýndan ve kendince mýrýldanmasýndan alýnmadý hiç. Hareket edince dolmuþ; önündeki koltukta oturan yolcunun sýrtýný sertçe bir kaç kez dürterek; 200 TL yý uzattý  " -Bir kiþi  !" talimatýný verdi otorite içinde. Sýrtýndan ansýzýn dürtülen adamcaðýzýn hoplamasýna  güldü için için . Þoförün " - bozuk yok mu?" uyarýsýný duymamazlýktan geldi ve büyük keyif aldý bu tavrýndan , cebinde onca bozuk parayý þýngýrdattý  gýcýk verircesine. Þoför de takmýþtý kafaya,  illa 2 lirayý alacaktý.  Bir çok market önünde durup , bozdurdu parayý nihayetin de. O kadar vakit kaybýna bile yolcularýn tepki göstermemesinden öylesine keyiflendi ki.

                       O ara telefonu çaldý. Açtý ,inene kadar davul gibi sesi ile kimseyi umursamadan baðýra çaðýra,kahkaha ve sinkaflarla dolu gýrgýrca konuþtu. Gýký çýkmadý kimsenin . Bir yandan da ; yanýndaki bayana hafiften yaklaþarak iyice temas saðladý bacaklarýnda . Öylesine hoþnut ve heyacanlandý ki  sapýklýðýndan ; kýzarmadý yüzü, utanmadý hiç .  Titriyordu son duraða gelip indiklerinde. Ve yolcular acele ile kaçarcasýna uzaklaþtýlar bu haddini bilmezden .

                      Aðzýnda sigara, sokaða tükürerek ; saðdan soldan yürüyenlere çarpa çarpa ofisine ilerlerken, izmaritini attý yanar vaziyette çöp kutusuna. Çöp kutusundan yükselen dumanlarý seyretti sadistce. Kimselerden ne selam aldý ne de selam verdi yol boyunca.

                       Ýþcisine hakaret etti ; ofisine girer girmez "-  ne bu pislik  ? " diye. Tertemizdi etraf oysa . Oturdu koltuðuna " - çay söyle ! " dedi. " Günaydýn Amca !  " diyen garsona baktý ters ters, bir yudum aldý çayýndan ve " - Bu nasýl çay ?  Bulaþýk suyu gibi ! Al þunu !" . Kaldýrdý attý yere bardaðý. Þaþýrdý garson, yeni demdendi ,harika idi çay halbuki. Bu gün , yýllar sonra " - solundan kalkmýþ galiba " diye düþündüler.  Nereden bilirlerdi ki, bütün güzel alýþkanlýklarýný, karekterini ýslak yastýðýn altýnda býraktýðýný .

                   Hýrsýný,hýncýný almaya kararlý idi bu gün ! Çalan telefonlarýna cevap vermedi veya reddetti akþama kadar. Merak etsinler, çatlasýnlar diye; geriye de dönmedi  hiç . Ziyaretine gelen onca yýllýk dostlarýna ne hoþ geldin dedi , ne de ikramda bulundu . Ayaða bile kalkmadý koltuðundan geliþlerinde de gidiþlerin de; inadýna inat .Kýrdý,döktü ; hayvanlaþmýþtý bir kere.

                    Erken çýktý ofisinden ; umurunda deðildi iþ güç . En yakýn meyhaneye attý kendini.  Köþedeki masaya oturdu,izbe mekanýn. Sipariþler verdi koþuþan garsonlara baðýra çaðýra . Bir kaç meze eþliðinde, kýsa surede bitirdi büyük rakýyý. Bahþiþ bile býrakmadý hizmet edenlere."- Yazýn bu hesabý bana" dedi kasiyere. Düþe kalka attý kendini sokaða. Karanlýktý ortalýk.  Ýþedi, ulu orta  bir duvar dibine.Kustu. Körkütük sarhoþtu !  Gelen geçene küfürler savurdu, bol ve durmadan attý naralar.  Evinin yolunu tuttu bir takside sýzarak .  Gözlerini zor bela açtý þoförün dürtmesiyle .

                      Çaldý evinin zilini . Baðýrdý, kapýyý biraz geç açan kaç yýllýk eþine. Þaþkýndý eþi.. " Allah Allah ! Ne oldu ki böyle !" demekten alamadý kendini. Gürültü,patýrtýsýný tepinerek arttýrma çabasýndaki adamý durdurmak mümkün deðildi artýk nedense.  Tüm apartmaný kaldýrdý ayaða, gece yarýsýný çoktan geçmiþti bile. Alt kattakinin balkonuna sigara izmaritlerini atarken; sesi  narasý çýnlattý siteyi .

                     Eþi koluna girip zar zor götürdü odasýna.  Baþýný yastýðýna koyan adam; birden ayýlý verdi. Sabah ; toplumdan bir kin ve hýnç içinde hesap sormak, çoðu bireyler gibi olmak için yastýðýnýn altýna býraktýðý kiþiliðine,adamlýðýna,insanlýðýna velhasýl gerçek kimliðine artýk kavuþmuþtu iþte .

                    Þaþkýn gözlerle ve mahcup ,utangaç bakýndý eþine; " Ne oldu bana hayatým ?" dedi  ve hüngür hüngür katýlýrcasýna aðlayarak daldý o temiz uykusuna ve döndü asýl hayatýna .

                                              Oluþurken evren; adam oldu önce ve sonra insanlar . isimler konuldu yaratýlan varlýklara.Toprak, taþ velhasýl her þey dizildiler tanýmlarda. Uçmaya baþladý kuþlar, çiçekler kokmaya ve þekillenmeye. Evren büründü birden renklere bin bir þekle girerek ve her an tükenerek. Ve aldandý doðan insan. hiçliðe döndü gelen.

Adam þeye baktý

Bir baþtý bu.

Köpek þeye baktý

Bir taþtý bu.

Þey kendine baktý

Ne baþtý, ne de taþtý…

Sanatkarýnýn hayali gerçek etmesi

Sözde, varlýða dökmesiydi.

Taþa giydirilmiþ bir hayaldi

Sonsuz Tek Var’ da var

Bir dalgalanmadan ibaretti.

Bunu bildi

Benliðini aþtý

Kendinden geçti

Yokluðunda

Hiçliðin sonsuzluðuna aktý

O þimdi hiçliðinden Hu’ya varan dý…

                   Kur’an-ý Kerim:“(38/71)’de Allah, kokuþmuþ çamurdan bir insan yaratacaðýný söyler. “Onu tesviye ettiðim..” (38/75) ve “Yarattý ve tesviye etti.” (87/2) ayetlerinden anlaþýldýðý üzere de, tesviye, yaratmadan sonra olur. Demek ki insan maddesi çamurdan yaratýldýktan sonra, bir de insan suretini almasý, insanlýk seviyesine gelmesi için bir müddet de tesviye edilmiþ, bedeninin parçalarý, kývama gelmesi için düzeltilmiþtir .Bu nedenle çeþitli ayetlerde, çeþitli yaratýlýþ kademelerine iþaret edilmiþtir. (3/59) da topraktan, (23/12) de çamur hülasasýndan, (15/28) de kuru bir çamurdan, þekillenmiþ bir balçýktan, yaratýldýðý söylenmiþtir.” “Andolsun biz insaný piþmemiþ çamurdan, deðiþmiþ cývýk balçýktan (kuru bir çamurdan, yoluna girmiþ, þekillendirilmiþ bir balçýktan) yarattýk.” (15/26) “Ve le kad halaknel insane min salsalim min hameim mesnun.”,  “Ýnsaný kiremit gibi piþmiþ çamurdan (vurulduðunda testi gibi ses çýkaran kuru bir balçýktan) yarattý.” (55/14) (“...Ben muhakkak çamurdan bir beþer yaratacaðým”(38/71) sonra üzerinden uzun zamanlar geçtikçe kokuþan, vasfý deðiþen hame, ve bundan süzülüp alýnan þeyler (tek hücreli yaratýklar) (“...Biz insaný çamurdan bir sülaleden (süzmeden) yarattýk.”(23/12)), sonra hücrelerin bölünerek çoðalma, yani eþinin kendisinden yaratýlmasý aþamasý (“Sizi bir tek candan yarattý, ondan eþini yarattý.” (4/1)), daha sonra da eþeyli üreme aþamasý (“O ikisinden birçok erkekler ve kadýnlar yaratýp yeryüzüne yaydý.” (4/1))..

.        Bu konuda diðer bazý ayetler þunlardýr: “Oysa O sizi aþama aþama (türlü merhalelerden geçirerek) yarattý.” (71/14)), “Sizi bir çamurdan yaratan...” (6/2), “Ve O’nun ayetlerindendir ki, sizi topraktan yaratmýþtýr, sonra siz þimdi insansýnýz. (Yeryüzüne) yayýlmaktasýnýz.” (30/20).

                Görüldüðü gibi ayetler, özellikle insanýn oluþumunda, gökten inme ani bir yaratmayý deðil yeryüzünde vesilelere baðlý olarak gerçekleþtirilen aþama aþama bir yaratmayý vurgular. “Sonra onu bambaþka bir yaratýlýþla inþa ettik” (23/14) ifadesince de, bambaþka bir ruhani yaradýlýþ kazanmýþ, hatta ölümden sonra da bir hayata aday ve yolcu yapýlmýþtýr.

               “Biz bu dünyaya gelmeyiz. Bu dünyada oluþuruz. Yapraðýn aðaçta oluþmasý gibi… Okyanusun dalgalarý yaratmasý gibi… Evren, yaþamý, insanlarý yaratýr. Her insan doðanýn, tüm evrenin bir hareketi, kendine özgü bir ifadesidir.”

                  Kendiliðinden oluþ; bizim tarafýmýzdan öyle algýlandýðý için (Görülen), fýtratýmýz (tabiatýmýz, oluþ tarzýmýz, yaradýlýþýmýz) gereði bize öyle algýlattýrýldýðý için, yani kendini öyle gösterdiði için (Görünendir).Canlýlar âlemine baktýðýmýzda ne görürüz? Ýnsanlar kendi irade ve güçleriyle hareket eder, aðaçlar kendiliðinden büyümez mi? Elbette canlý- cansýz varlýklardan etkilenir, hatta yararlanýrlar. Baþka varlýklar da onlardan.

                 Örneðin; insan yaþam idamesini, baþlýca kendi varlýðý gibi organik,yani canlý kökenli olan besinlerden edinir. Aðaç ise inorganik olarak sýnýflandýrýlan cansýz dediðimiz varlýklardan; yani topraktan, sudan, güneþten edinir. Ama insan da, aðaç da aldýklarýný iþleyen, sindiren, enerjiye çeviren bir sisteme sahiptirler. Bu sistem de onlara, onlarý üreten atalarýndan miras olarak geçmiþtir. Yani canlýlýk, ister baþka canlýlarý tüketsin, ister cansýzlara dayansýn, kendini türeterek sürüp gider.

                    Daha genel olarak canlý- cansýz tüm varlýklara baktýðýmýzda,: varlýklarýn, kendi yapýlarýndan kaynaklanan bir var oluþla varlýklarýný sürdürmekte olduklarýný görürüz. Bu var oluþ, baþka varlýklarýn etkisiyle evrilip çevrilse de, ‘varlýklarýn haricinde bir gizil etki olmasa da olur, varlýklar ve etkileþimleri, birbirlerini var kýlmada yeter’ gibi görünmektedir. Yani açýkça soracak olursak; örneðin su, soðukta donup sýcakta buharlaþýrken tanrý tarafýndan mý yönetilmektedir? Yoksa doðasý gereði ve çevresel etkenler nedeniyle mi böyle olmaktadýr? Ya da bir bebek, ilk neden olarak anne ve babasý sayesinde dünyaya gelmez mi? Baþka bir gizil ve neden aramaya gerek var mýdýr?

                      Maddenin halden hale geçiþi, yaþamýn kendini kotlayarak türetmesi, canlýnýn oluþunu sürdürmesi ve gözlenen maddi varlýklarýn perde arkalarýnda atomlarýn kesintisiz devinimleri, kendi kendilerine ve kendi gibilere dayanarak, kendiliðinden sürüp giden bir oluþ sergilediklerini göstermez mi?

                        Muazzam ölçekteki bir evrenin sadece þu anda bile, her noktasýndaki varlýklarý dikkate aldýðýmýzda bir ‘sonsuz sayýda varlýk’ düþüncesine kapýlýrýz. Hele þu anda olan tüm varlýklarý daha da genellediðimiz de ;  (yani gelmiþ- geçmiþ tüm maddi formlarý, tüm canlýlarý, tüm atomlarý, kýsacasý tüm var oluþlarý düþündüðümüzde) her þeye etki eden ve her oluþu tasarrufu altýnda tutan, dýþarýdan, harici bir güç ve bilinci deðil de varlýkta ki adeta özsel, içsel, örtülü bir gücü ve bu gücü kullanan gizil bir bilinçlilik halinin yansýmasýný görürüz. Bu görüþ bizi, varlýklardan ayrý, evrenin dýþýndan onlarý yaratan ve uzaktan kumandayla onlarý hareket ettiren Allah’a götürür.

                 Yüzüne vuruyordu Güneþ , perdenin aralýðýndan.  Bir oraya , bir bu yana döndü yataðýnda. Rahat býrakmadý güneþ’in gaddar ýþýðý. Açtý gözlerini sabah olunca.  Perdenin kenarýndan süzülüyordu   güneþ içeriye hala. Dinlenmiþ, düþünceleri berraklaþmýþtý. Nefes alýp veriyordu iþte, bu dünyada idi. Baktý saðýna , soluna; yanýnda uyuyordu eþi tüm güzelliði ile melek gibi ,baþý yastýkta. Güzeldi yaþamak. Þükretti yaradanýna ve bugününe. Kalktý büyük bir sevinçle, bir þarký tutturdu þen þakrak.Yýkadý elini yüzünü ; tuvaletini yaptý dünkü edepsizliklerine, rahatladý. "Oh be dünya varmýþ " dedi !