Dokunduğum her çiçek bana gülüş atıyor

Deniz şarkılarıyla gök seni anlatıyor

Yokluğunun acısı ciğerime batıyor

Sar soğumuş bedeni can beklerken ölümü.

Hanemin matemiyle bak arşı sardı sürur

Tüm geceler seherle kumlara çarpar vurur

Dalgalar ezberlemiş ismini söyler durur

Sor rüzgâra eseni savur artık külümü.

Yanardağın alevi toprakları yarınca

Sevdasının uğruna su taşıyor karınca

Cennet gibi yeşermiş makamına varınca

Har yakarken sineni soldurma ha gülümü.

Vücudu yok farzedip kendinle aynı bilsen

Sürükleyip bulutu tam üstümüzde delsen

Karanlıkta sessizce baykuş misali gelsen

Yar zorluğun nedeni bağladım ben dilimi.

Kapanmaz Şah sofrası ehli gönül nerede?

Ayrılık var arada gezer farklı derede

Ruhu katık ederek vasıl ol bir kerede

Yor Leyla’yı seveni harap etme çölümü.

Aşkı yazayım dedim kelimeler susuyor

Muhabbet olsa gerek duyanlar hep pısıyor

Tarih ilminle dolu kitap seni kusuyor

Kar dondurur gideni sakla birkaç bölümü.

11.02.2014

Ahmet Çelik