Evladım!

 

 

Anlatayım köyün eski halini

Öğrenesin niçin göçtük evladım

Bir memleket bilmiyorduk dilini

Ne oldu da mekan seçtik evladım

 

Yediğimiz sade mısır unuydu

Un çuvalı çoğumuzun donuydu

Et yememiz bir tek bayram günüydü

Bütün sene yarı açtık evladım

 

Çarık giydik sırıdıkça dedemiz

Don düşerdi boş olunca midemiz

Gurbet elde heder oldu vademiz

Fakirlikten öyle kaçtık evladım

 

Bütün sene bitmez idi işimiz

Gene soğuk geçer idi kışımız

Fakirlikten kurtulmazdı başımız

Birbirine çok muhtaçtık evladım

 

Biz edebi engin gördük sarıldık

Bir bütündük kaç parçaya kırıldık

Fakir diye memleketten sürüldük

Avrupa'ya öyle uçtuk evladım

 

Şımararak sakın deme neyim ben

Marabasın, demeyesin beyim ben

Yabancıyım Almancıyım…..şeyim ben

Sahipsizdik sanki hiçtik evladım

 

Mikdadî der bu gurbette gam buldum

İmbiğimden sabır süzdüm dem buldum

Vefa değil birçoğundan kem buldum

Ömrümüze kefen biçtik evladım

 

Şair Mikdat Bal



( Evladım! başlıklı yazı Mikdadi tarafından 11.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.