ellerimde martı kokusu var
sanki bıraksam uçup gidecekler
sanki deniz kokulu bir şiire...
sessiz bir serzeniş, kelimeleri kış gibi şiir ayazı
ve üşümesin diye camlara nefeslerimizi bulaştırdığımız bir akşam
mavisinde bir denizin, yaşayamadığımız yürek anıları
ne kadar büyüsek de, değişmiyor içimizdeki çocuğun alışkanlıkları...
aklımda bir rüyanın tabiri var
sanki hayra yorulacak bırakıp gitsem ona
sanki yorulacak onun aklında
sahipsiz bir gülüş bu, öznesini kaybetmiş cümleler gibi
ve gördüğü her yüzde kirpiklerini unutmuş gibi eksik
üstüme alınasım geliyor ne zaman baksam bir bahar akşamında
dokunasım geliyor, o gülüşün okuduğu her masala
bir papatya var şimdi elimde
kokusunu ezberlediğim bir resimden
ona benzesin diye, anılarımıza serperek büyüttüğüm
bir hayat var avuçlarımda, anısını ağlayarak yâd eden
dolu dolu dualarla ördüğüm, her gece kalbinden öptüğüm...