Sessiz bir sokağa sarılan yağmur seslerinden bahsediyorum
Ya da kar tanelerinin o eşsiz sessizliğinden...
Sevgili dost, ben senden bahsediyorum belki de
İki cümle arasına sığdıramadığım kalbinden
Ya da içi cümlelerle dolu bir iklim olan gülüşünden...
Avazı çıktığı kadar sevgiyle bağıran bir melodiden alıyorum seni
Omzunda yer arıyorum gönül sohbetlerimizin tınısına
Her zaman vakit bulursun değil mi
Ruhunda beni dinleyip, beni duymaya
Ne de olsa ezgisini kardeşlikten alan türkülerimiz var yürek sığınağında
Sevgili dost, nefesinle sarmaladığın bir kelime olmayı seviyorum
Avuçlarına aldığın bir duadan geçerken
Aynı dualarda senin adını tekrarlıyorum
Kalplerimizin sevgi hizasında
Minnetin yükseldiği bir gökte
Bir mavilikte
Senin sesinle seviniyorum
Şükrettiğim bir cümlenin içinde, hayatın bizi denk getirdiği an'a bakıyorum
Daha dün kadar yakın oluşuna şaşırarak
Ve gülümseyerek anıyorum
Ve her zaman
Bir ses kadar
Bir şiir kadar
Bir his kadar yakınımda olduğunu biliyorum
Tüm bilmeler; dostluğunda, kardeşliğinde anlam kazandığında
İçinde yer aldığın her hatıramı sevgiyle büyütüyorum
Sevgili dost
Tüm anılarımızda seninle büyüyorum...
