ÝSLAM VE BÝLÝM



Bilim Ýslam’da en önemli konu. Ýslam’ýn ilk emri ‘oku’. Buna raðmen Müslümanlarýn ilimle baðý günümüzde pek öyle sýký fýký görünmüyor. Oysa Peygamber Efendimiz (sav) mescidini medreseye çevirmiþti. Hele Ashab-ý Suffe denilen yüce kiþiler ilimle meþgul olmaktan fakir düþmüþlerdi. 
Ýlim yolunda fakr-u zarurete düþmüþ olan bu topluluk Ýslam’ýn yayýlmasýný, kökleþmesini, saðlam temeller üzerine kurulmasýný saðlamýþtý. Bu medresede ne ilimler öðrenilmiþ, ne saðlam tefekkür tesisi edilmiþti. Bu kutlu medresede yetiþen yüzlerce insan bir ýþýk olup dünyayý aydýnlatmýþtýr. 
Bu medresenin müderrisi Hz. Peygamber (sav) idi. Ve her anlarý ilimle dolup taþýyor, ilimle din at baþý beraber yürüyordu. Onlar bilmedikleri bir öðretiyi uygulamýyorlar aksine güneþ gibi gördükleri, apaydýnlýk bildikleri, ilmek ilmek ördükleri dini yaþýyor onu hayat haline getiriyorlardý. 
Oysa bu gün Müslüman inandýðý dinin gereklerini bilmeden uygulamaya çabalýyor, bilmediði için tam anlamýyla uygulayamýyor. Yarým yamalak öðrenilen din yarým yamalak yaþanýyor ve gelecek nesillere aktarýlamýyor. Oysa binlerce tefsiri bulunan Kur’an anlaþýlmak için raflarda bekliyor. Dini en iyi anlatan Hadis kitaplarý unutulmuþ, dinin ahkamýný öðreten Fýkýh kitaplarý terkedilmiþ. Hele dinin en iyi örneði Peygamber hayatý olan siyer kitaplarý unutulmuþ. Üstüm ahlak sahibi zatlarýn hayatýný anlatan menakýp nameler okuyucusunu bekliyor. 
Bu gün Ýslam adýna nesillerin bildiði fazla bir þey yok. Gençlere niçin, neye ve nasýl inanacaklarý anlatýlmýyor. Yýllarca kuru bir din dersi hiçbir yaraya merhem olmamýþtý. Þimdi öðretilmek istenen derslerin de inkar fýrtýnasý karþýsýnda pek bir þey ifade edeceði sanýlmasýn. 
Oysa salt Kuran dersleriyle Ýslam’ýn anlaþýlamayacaðý aþikardýr. Ayrýca inkarcý felsefenin yaptýðý tahribatý yok etmek için gerekli Kelam derslerinden yoksun bir dini eðitimin anlamsýzlýðý ortadadýr. 
Bütün bunlarla beraber uygulamasý olmayan, ahlaki öðretiyle desteklenmeyen, tasavvuf aþkýný kazanmamýþ bir din içi boþ ceviz kabuðunu yemeye çalýþmaktan ibaret olacaktýr. Dünyevileþmiþ bir toplumun sýrf ahireti de garantilemek için þekilci din anlayýþý gençlere ruh ve mana aþýlmaktan uzak kalacaktýr. Ýçi boþaltýlmýþ din anlayýþý kalpleri doyurmayýp, dimaðlarý aç býrakýnca yeni nesiller için tek yol içki, uyuþturucu ve kumarla tatmin olmak olacaktýr. Dinin yerine konmak istenen sanat ve spor yeterli olmayacak, seks ve uyuþturucu yanýnda kumar devreye girecektir. 
O halde tek çare kalýyor geriye Dini dinin gösterdiði yoldan öðrenmek ve yaþamak. Yunus Emrelerin, Hacý Bayram- ý Velilerin, Hacý Bektaþ Velilerin, Þahý Nakþibendilerin, Abdülhalik Gücdüvanilerin, Bayezid i-Bestamilerin, Azizi Mahmut Hüdailerin yolundan gitmekten baþka çaremiz yok. Bu yol da bilmek, inanmak ve uygulamaktan baþkasý deðil. Kuru bilgi de yeterli deðil bu iþe sevgi mayasýný da çalmak þart. Yýllar önce derslerine katýldýðým Hamdullah Hocanýn bilim yoluyla Müslüman olanlarýn sayýsý çýk az. Tasavvuf yoluyla Ýslam’a girenleri ise sayýsýz deyiþini hiç unutamadým. 
Yazýný baþýnda bilginin öneminden bahsetmiþtim þimdi ise sevgiyle bitiriyorum. Burada bir çeliþki yok. Bilgi binanýn yapý taþlarý sevgi ise o taþlarý birleþtirecek harçtýr. Bunlardan birinin eksikliði binanýn yapýlmasýný imkansýz kýlacaktýr.

Ahmet Kemal