1.
Avuçlarında bulmuştum bu şehri unutulan sisleriyle
Sense bırakmıştın bana ellerini, emanet edercesine
Ve teşekkür edercesine
Göz bebeklerime
Sonra anlamıştık seninle
Atlamak gereksizdi uçurumlardan 
Bazen yaklaşmak bile yeterdi kıyısına 
Ve rüzgara yâr olmaya
Yeterdi çünkü rüzgar ikimizin saçlarına da...


2.
Alışmıştık 
Sol yanımızda oluşan bu yokluk hissinin
Bir o kadar var oluşuna 
Ya da benim bu anlatımı imkansız duyguları 
İmlası bozuk bir şımarıklıkla anlatmaya çalışmama 
Ve yazmaya korkmama
Sen varken böylesine karşımda...


3.
Susturmamıştık bazı şarkıları  
Çünkü biz'i bulmuştuk her bir notasında 
Ve sen gülünce 
En çok da sen gülünce 
Unutulmuştum yüzünün mimiklerinde
Unutmuşlardı beni senin yüzünde...


4.
Bir şiir yazmıştım mevsimi hep bahar  
Tüm ışıkları yanıktı sana, yüreğim kadar
‘Her kelimesi aydınlık’ demiştim 
Sen aynı şiire özne oluşumuzun altını çizmiştin 
Bense üstünü, seni anlatmayan tüm şiirlerin...


5.
Yıllar önce avuçlarında bir şehre saklamıştın rüzgarı 
İkimizin saçlarına da yetmişti 
Bir şiir yazmıştım sana, mevsimi değişmedi
Bir şiir
Hiç eskimedi...


Büşra Nazlı




( Beş Bölümlü Aydınlık başlıklı yazı BüşraNazlı tarafından 23.07.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.