Gökten yıldız misali kayınca anılarım
Çok bir şey değildi azcık tebessüm diledim
El açmış vaziyette bekliyordu yarınlarım
Dileğim biraz mutluluktu dilenci değilim.
Bir azık mutluluktu istediğim
Hani umut avlusunda el açıp dilendiğim
Yüzüme bile bakmadı umut bilediklerim
Hepsi bir ağızdan: Allah versin!
Yeşil ilkbaharda açmıştı güller, çiçekler
Ben yeni kışıma girmiştım çoraklaşmıştı her bir şey.
Bir umut doğdu yeşerecekti gönül topraklarım
Damlayan tuzlu gözyaşlarımmış meğer
Adını haykırdığım kaçıncı şarkı bilmiyorum
Galiba ben eski beni özlüyorum
Bir hayat yaşıyorum benden olmayan.
Yazmadığım senaryonun başrolünde oynuyorum.
-Roni Tektaş