İsminden şiirler geçerken duydum seni
Gökyüzünde bir buluta emanet ettim gözlerimi
Gözlerim gecelerden yoksun
Sen güneş oldun hep, ben rengin
Sen doğunca başladı benim de saniyelerim
Yelkovana küstüğüm yağmurlarda tanıdım seni
Bir kitapta son cümleye emanet ettim nefesimi
Bakışların bir kitap sayfasında yıkanmış gibi anlamlı
Bakışların içime işleyen bir şarkının nakaratı
Okumak ve dinlemek ruhumda sonsuzluğa çıkan bir merdiven
İnmek yasak yüzünden
Belki de gök yüzünden
Sonu mutlu romanların bitiminde okudum seni
Bu maviyi senden çaldım
Bu yeşili senden
Bu göğü seninle boyadım bir gece yarısı
Düş dedi tabirciler
Şiir dedi şairler
Yıldızlarını tek tek işledim gözlerimle gözlerine
Işıltısı senden, uzaklığı benden
Milyarlarca yıl öteden
Belki başka evrenden
Dünya küçük dedikleri yerde buldum seni
Ellerimi hayaline emanet ettim
Adı şiir olur, dedin bu emanetin
Olsun, dedim
Sonu şiirden olsun ellerimin
Sonu senden olsun şiirlerimin
Olsun
Gün'eşim...
Büşra Nazlı
Eylül'2022
(
Bir Şiirin Sonu başlıklı yazı
BüşraNazlı tarafından
12.09.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
