Kavgasindayken Hayatin

Lamba direklerine,
Caddelere carsilara kaldirimlar güzel gözüksün diye
Egilmis bükülmüs belden dize kadar
Cekicledigi kesme taslari topraga caktikca dudaginda tüten cuvarayi unutan
Toprak eleklerinin dibinde,
Ha bire kum ceken cimonto karan el arabalarinin eline ayagina dolasarak
Gevsemis kemerinden donundan sarkan ciplakliginin farkinda bile olmadan
Egildigi yerden dogruldugunda gün biter günes asar coktan
Evlere dogru bosalip yürüyen yiginlarca insan kalabaliklarinin arasinda ve icinde
Teri sirtinda soguyup kuruyan kayip yitik düsüncelerin
Koynunda sakli hep bir dünyaya cagrilmis daveti vardir
Elinden tutup cekense simsicak ekmek filesi
Sabahtan aksama kadar dünya bir uzaktan
Gidip gelmekle kazanilmis
Hayat kavgasi ve sevgi silasi
 
Seyfi Karaca……….Kasim / 22