Huzura birkaç damla merhem süründün
Sandın ki hemen mutluluğa büründün
Dünyanın yükünü çabuk unuttun
Kendini noksansız gören ahmak
Biçare sen mi kaldın nefsine medet
Bir bilsen muhtaç olduğun hikmet
Seni senden iyi bilen kudret
Rabbine sığındığın en gizli andır.
Gafletin perdesi ağır ve dar
Debelenip durmaya hep yer arar
Sağır etme istidat-ı cevherini
Belki keşfedilmeyi edinir muhtaç
Sen dön huzurla kıblenin yönüne
Bak işit ne demiş Mevla sözüne
Nefsine bir kafes bulduysan esaret
Rabbinde huzuru bulursun elbet.