İNSAN, Bir yolcudur. Anne karnından çocukluğa, çocukluktan gençliğe, gençlikten ihtiyarlığa, ihtiyarlıktan kabre, kabirden haşre, haşirden ebede kadar, yolculuğu devam eder.
Bu hayat yolculuğunda, sık sık kendini güncelleyebilmelidir insan. Öncelikli sermayesinin; güzel ahlak ile yaptığı ve yapacağı iyi işler, davranışlar, salih ameller olacağına, kendini inandırıp, alışkanlık haline getirmelidir. Salih amel; Allah'ın rızasına, insanın fıtratına, insanlığın maslahatına ve yararına uygun söz ve davranışlardır.
Hayat yolculuğumuzu; olgun ve kamil insan olarak, Salih amel ve güzel ahlakla hep taçlandırıp, her zaman haksızlık, bencillik ve günahtan TÖVBEYE, kibir ve gösterişten TEVAZUYA, ayırıp kayırmaktan BİRLEŞTİRİCİLİĞE, cehaletten İLME BİLGELİĞE, kötülükten hep İYİLİĞE doğru kodlayıp, güncellemeye çalışmalıyız. Zira, hayat çok kısa ve geçicidir. Yunus'un tabiriyle dersek;
/Nice han, nice sultan/ Tahtı bıraktı geçti/Dünya bir penceredir/ Her gelen baktı geçti...
Mehmet Toy