KARA KIŞLARDA ÇİÇEKLER AÇSIN
Mevsimlerden kış, aylardan Şubat
Kara zehmeri kapıda
Ser duman duman
Efkar bastı gitmez gayrı,
Deprem zade canlar
Gül cemali solgun çocuklar,
Çilekeş analar, babalar
Sokakta kalan evsizler,
Aç susuz kalan dört ayaklı dostlar...
Soğukta tir titrer...!
Kara kışlar ölümün soğuk yüzünü,
Hatırlatır her gece..
Gönlüm firarda da ben firarda!
Haydi canlar bir olalım bu mevsimde
Uzatalım dost elini
Bu dönemde, bu canlara
Kara kışlarda ölmesin hiç bir canlı,
Aksine yaşasın her canlı
Yaşasın ki
Kara kışlar da çiçekler açsın!
04.02.2023 Ankara P.ÇETİN