ÇANAKKALE’YÝ GEÇÝLMEZ KILANLARA MÝNNETTARIZ

       Bugün bütün dünyanýn saygý ile andýðý Çanakkale Þehitlerini Anma Günü ve Çanakkale Zaferinin 108. Yýldönümü… Hem zafer sevinci yaþýyoruz hem de vatan için gözlerini kýrpmadan canlarýný veren kahramanlarýmýzýn ruhlarýný saygýyla yâd ediyoruz. Aziz ruhlarý için dualarýmýzý yolluyoruz.

       Ýngiliz Büyükelçisi Richard Moore’un Twitter hesabýndan Türkçe olarak yazdýðý aþaðýdaki iletisi sosyal medyada kýsa sürede geniþ yanký buldu:

     “Bütün Türk dostlarýmýzýn Çanakkale Zaferi ve Þehitleri Anma Günü’nü saygýyla kutlarým. Çanakkale’de tüm taraflar cesurca çarpýþtý ancak hak edilmiþ zaferi kazanan Türkler oldu. Çanakkale geçilmez.”

     Mustafa Kemal, Çanakkale’deki savaþýndaki taarruz emrini Ruþen Eþref Ünaydýn’a þöyle anlatmýþ:

      “ ...Bu esnada Conkbayýrý’nýn güneyindeki 261 rakýmlý tepeden sahilin gözetleme ve korunmasýyla görevli olarak orada bulunan bir müfreze askerin Conkbayýrý’na doðru koþmakta, kaçmakta olduðunu gördüm. Bu askerlerin önüne çýkarak: ‘Niçin kaçýyorsunuz ?’ dedim. ‘Efendim düþman!’ dediler. ‘Nerede?’ diye sordum. ’Ýþte!’ diye 261 rakýmlý tepeyi gösterdiler.

         Gerçekten de düþmanýn bir avcý kuvveti 261 rakýmlý tepeye yaklaþmýþ ve tam bir serbestlik içinde ileriye doðru yürüyordu. Þimdi vaziyeti düþünün. Ben kuvvetleri (geride) býrakmýþým, askerler on dakika istirahat etsin diye... Düþman da bu tepeye gelmiþ. Demek ki düþman bana askerlerimden daha yakýn!  Düþman benim bulunduðum yere gelse kuvvetlerim çok kötü bir duruma düþecekti.

          O zaman artýk bilemiyorum, bilinçli bir düþünme ile midir, yoksa önsezi ile midir, bilmiyorum. Kaçan askerlere: ‘Düþmandan kaçýlmaz.’ dedim. ‘Cephanemiz kalmadý.’ dediler. ‘Cephaneniz yoksa süngünüz var.’ dedim. Süngü taktýrdým. Yere yatýrdým. Ayný zamanda Conkbayýrý’na doðru ilerlemekte olan piyade alayý ile dað bataryasýnýn yetiþebilen askerlerinin ‘marþ marþla’ benim bulunduðum yere gelmeleri için, yanýmdaki emir subayýný geriye yolladým. Bu askerler süngü takýp yere yatýnca, düþman askerleri de yere yattý. Kazandýðýmýz an, iþte bu andýr.”

       Gerçekten de, çekilen Türk askerleri mevzi alýnca, karþý taraf ta mevzi alýp duraklar. Böylece, 57. Alay Öncü Bölüðü'nün Conkbayýrý’na yerleþmesi için gereken süre kazanýlmýþ olur. Ýþte bu an, Çanakkale Savaþlarý Kara Harekâtýnýn kaderini belirleyen önemli anlardan birisidir. Böylesine önemli anda kilit rolü oynayan kiþi ise, tartýþmasýz Mustafa Kemal’dir. Bu husus, Çanakkale Savaþlarý tarihiyle uðraþan Türk ve yabancý bütün uzmanlar tarafýndan doðrulanýp vurgulanmaktadýr.

Daha sonra, Kolordu Komutaný Esat Paþa'nýn izniyle, 27. Alay’dan geri kalan birlikleri de emrine alan Tümen Komutaný Mustafa Kemal, karþý saldýrýya geçmek üzere 57.Alay'a þu emri verir:

     “ Ben size taarruz emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum. Biz ölünceye kadar geçecek zaman zarfýnda, yerimize baþka kuvvetler ve komutanlar kaim olabilir.”

         Ýþte Çanakkale Zaferi’nin kazanýlmasýný saðlayan efsanevi komutan Türkiye Cumhuriyeti’nin de kurucusu olan Gazi Mustafa Kemal’dir. Baþta ulu önder Atatürk olmak üzere Çanakkale’de bizlere özgür ve baðýmsýz bir ülke býrakmak için gözlerini bile kýrpmadan canlarýný feda eden þehitlerimizi, gazilerimizi saygý ile anýyoruz. Türk Milleti sizlere minnettardýr.